Efektowna sieciarka należąca do rodziny żupałkowatych Ascalaphidae, która nie ma reprezentanta w faunie Polski. Ciało wyraźnie, czarno owłosione. Głowa i tułów czarne z żółtymi detalami. Odwłok czarny, u samca z dobrze widocznymi przysadkami odwłokowymi. Czułki czarne, długie, zakończone buławkowato. Przednie skrzydła bez plam. Tylne skrzydła z czarnymi plamami nasadowymi i czarnymi, księżycowatymi plamami wierzchołkowymi. Użyłkowanie obu par skrzydeł żółte.

Sainte Maxime (południowa Francja) – Maj 2012 Fot. Marek R. Swadzba

Sainte Maxime (południowa Francja) – Maj 2012 Fot. Marek R. Swadzba

1. Liczebność. Rzadki i zwykle pojedynczo obserwowany. Zasięg obejmuje południową Europę – co ciekawe brak go w południowowschodniej części kontynentu
2. Biotop. Nagrzane, kamieniste zbocza i inne ciepłe tereny otwarte; chętnie porośnięte wysoką roślinnością zielną lub trawami
3. Wymiary. Długość ciała około 25-30 mm. Rs 38-58 mm
4. Aktywność. Maj/czerwiec – sierpień. W słoneczne dni aktywny i płochliwy, w czasie spoczynku szybko składa skrzydła, w przeciwieństwie do żupałka ważkowatego. W chłodniejsze dni lata niechętnie
5. Lokalizacja. Francja. W Polsce nie występuje
6. Pokarm. Niewielkie owady, które chwyta w locie. Larwy również drapieżne, czyhają na drobne bezkręgowce pod kamieniami, w ściółce, pod mchem…
7. Podobne. Inne gatunki z rodzaju – u żupałka plamistegoLibelloides macaronius czarne plamy obecne są także na przednich skrzydłach, a pojawiający się wyraźnie wcześniej w sezonie żupałek ważkowaty Libelloides coccajus różni się kształtem plam na tylnych skrzydłach oraz czarnym użyłkowaniem
8. Uwagi. Autor obserwacji – Marek R.Swadzba

avidal