Asilidae – Łowikowate
Ciało masywne. Wzgórek twarzowy dobrze wykształcony. Szczeciny twarzowe na brodzie (mystax) długie i sztywne, lecz mniej grube, niż u niektórych innych gatunków z rodzaju. Scutum silnie oszczecone za szwem tułowiowym. Na tylnej krawędzi scutellum liczne szczecinki. Tergity matowe; na ich tylnych krawędziach wyraźne szczeciny. Pokładełko długie i cienkie, lekko zakrzywione ku dołowi. Cerci nie sklepione z ostatnim tergitem. Nogi całkowicie czarne; na spodniej stronie przednich ud długie, cienkie włoski.
Wiedeń 27.06.2019 ♀ Fot. Adrian Atamańczuk
Wiedeń 27.06.2019 ♀ Fot. Adrian Atamańczuk
Wiedeń 27.06.2019 ♀ Fot. Adrian Atamańczuk
- Zasięg. Europa na południe od Sudetów i Karpat
- Siedlisko. Skraje lasów i leśne prześwietlenia, polany, łąki, ugory, zarośla
- Wymiary. Długość ciała 17-21 mm
- Aktywność. Maj – wrzesień
- Lokalizacja. Austria. W Polsce nie występuje
- Pokarm. Owady do rozmiarów jej samej. Larwy drapieżne
- Podobne. Liczne inne łowiki o czarnych nogach. I tak u Philonicus albiceps scutum jest niemal nagie, pozbawione wyraźnych szczecin. Eutolmus rufibarbis różni się przede wszystkim budową pokładełka u samic (masywne i z wyraźnym wklęśnięciem od spodu, cerci sklepione z ostatnim tergitem) i hypogium u samców. U gatunków z rodzaju Tolmerus na tylnej krawędzi scutellum znajdują się co najwyżej 4 szczecinki. Bardzo podobne są tez inne, czarnonogie gatunki z rodzaju – Machimus arthriticus (na przednim udzie znacznie grubsze szczeciny), Machimus intermedius i Machimus setibarbus (sztywne i grube szczeciny na brodzie).
- Uwagi. Wg niektórych źródeł Machimus cyanopus, zresztą podobnie jak i Machimus setibarbus jest tylko formą/synonimem Machimus intermedius
- Uwagi 2. Autor obserwacji – Adrian Atamańczuk