Lygaeidae – Zwińcowate
Głowa czarna z małą, czerwona plamką środkową przy przedniej krawędzi przedplecza. Przedplecze czerwone z parą rozległych, rozszerzonych w tylnej części czarnych smug. Scutellum czarne, zwykle z czerwonymi przednimi kątami. Pokrywy czerwone z parą czarnych plam na corium (przykrywce). Zakrywaka (membrana) czarna z białą, drobną plamką przy wewnętrznym kącie.
Zamek Spiski 06.08.2011 Fot. Alek Brzozowski
- Status. Zdecydowanie rzadki i lokalny, zanany z co najwyżej kilku współczesnych stanowisk. Gatunek południowoeuropejski. W Polsce wyłącznie na południu kraju (stan na rok 2020)
- Siedlisko. Nasłonecznione tereny otwarte z roślinami żywicielskimi, w tym murawy kserotermiczne i skraje lasów; termofilny
- Wymiary. Długość ciała 8.5-11.5 mm
- Aktywność. Kwiecień – wrzesień/październik. Zimuje imago
- Lokalizacja. Słowacja
- Pokarm. Imagines i larwy wysysają soki z roślin z rodziny trojeściowatych; w Polsce zaobserwowano żerowanie również na macierzankach
- Podobne. W Polsce najbardziej podobny jest Spilostethus saxatilis, u którego brak białej plamki na zakrywce; różni się też innymi detalami ubarwienia. U gatunków z rodzaju Lygaeus brak czarnych pasów na przedpleczu, a po środku zakrywki obecna jest dodatkowa biała plama. Kolorystycznie podobieństwo wykazują Pyrrhocoris apterus i Corizus hyoscyami
- Uwagi. Autor obserwacji i identyfikacji – Alek Brzozowski
- Rozmieszczenie
Zamek Spiski 06.08.2011 Zwińczak wykazuje tendencje do grupowania się na roślinie żywicielskiej, zwłaszcza późnym latem Fot. Alek Brzozowski
Od góry kolejno: Melanocoryphus albomaculatus – Pyrrhocoris apterus – Spilosttehus saxatilis – Tropidothorax leucopterus – Lygaeus equestris – Corizus hyoscyami