Miridae – Tasznikowate
Ciało smukłe, zielone, zwykle czerwonymi podłużnymi liniami na głowie i scutum oraz z czerwonawymi przebarwieniami na pokrywach. Przedplecze gładkie, pozbawione wyraźnego punktowania. Nogi długie i cienkie, zwłaszcza tylne uda i golenie silnie wydłużone. Czułki mniej lub bardziej czerwone; pierwszy człon czułków ze stosunkowo ostro odgraniczonym podłużnym, jasnym pasem.

Turcja 24.09.2016 Fot. Barış Çerçi

Turcja 29.07.2016 Fot. Barış Çerçi

1. Liczebność. Nierzadki, lecz sporadycznie obserwowany
2. Biotop. Łąki, ugory, murawy, wydmy śródleśne i nadmorskie
3. Wymiary. Długość ciała 4-4.7 mm
4. Aktywność. Czerwiec – wrzesień/październik; dwa pokolenia w sezonie
5. Lokalizacja. Włochy. W Polsce na całym obszarze
6. Pokarm. Wysysa trawy oraz okazjonalnie martwe bezkręgowce
7. Podobne. Pierwszy człon czułków u Trigonotylus psammaecolor jest zielony. Pierwszy człon czułków u Trigonotylus ruficornis jest mniej kontrastowy – jasny pas (o ile występuje) jest słabo odgraniczony, niewyraźny i rozmyty. Najbardziej podobnego Trigonotylus caelestialium można odróżnić na podstawie analizy genitaliów; gatunek ten jest jednak przeciętnie zauważalnie większy (4.8-6.3 mm) oraz pozbawiony jest na ogół czerwonych linii na głowie i przedpleczu
8. Uwagi. Autor obserwacji – Barış Çerçi
9. Rozmieszczenie

Turcja 28.07.2016 Nimfa Fot. Barış Çerçi

avidal