Apidae – Pszczołowate
Dawniej w rodzaju Psithyrus zdegradowanym obecnie do rangi podrodzaju. Owłosienie ciała czarne z żółtymi: przepaską z przodu tułowia i przepaskami na tylnych segmentach odwłoka (u samca żółte włoski również w przedniej części odwłoka); u samicy także żółta, sierpowata plamka na scutellum. Skrzydła przyciemnione – cecha diagnostyczna podrodzaju Psithyrus.
- Status. Bardzo rzadki, wykazany z kilku ledwie stanowisk – m.in. z Puszczy Boreckiej i z Bieszczadów
- Siedlisko. Gatunek leśny
- Wymiary. Samica 14-16 mm. Samiec 13-17 mm
- Aktywność. Maj – lipiec. Zimuje samica
- Lokalizacja. Pomorskie
- Pokarm. Nektar. Pasożytnicze larwy rozwijają się w gniazdach trzmiela tajgowego Bombus jonellus – żywią się mieszaniną pyłku i nektaru zgromadzonych przez samice gospodarza. Samica nachodzi gniazdo gatunku żywicielskiego i przepędza, bądź zabija królową, sama przejmując jej rolę. Następnie niszczy znalezione jaja i larwy, po czym składa własne jaja. Robotnice opiekują się potomstwem agresorki – jeśli wyginą, samica opuszcza gniazdo i wyszukuje następne
- Podobne. Liczne inne gatunki z rodzaju
- Uwagi. Identyfikacja i obserwacja – Dzikie Pszczoły
WZORY BARWNE (wg Trzmielowate Polski – T.Pawlikowski, K.Pawlikowski). Zgodę na wykorzystanie wzorów otrzymałem od profesora Tadeusza Pawlikowskiego