Chrysididae – Złotolitkowate
Głowa metalicznie zielono-niebieska z wyraźnie przyciemnionym, ciemnoniebieskim polem wokół przyoczek. Scutum niejednolicie ubarwione – zielono-niebieskie z intensywnie ciemnoniebieskim w środkowej części mesoscutum. Tergity 1 i 2 niebieskie z zielonymi bokami. Tergit 3 niebieski, łącznie z jego tylna krawędzią zwaną apical rim. Boki tułowia pozbawione złocisto-zielonych odblasków. Wierzchołek odwłoka z czterema stosunkowo ostrymi ząbkami. Na spodzie 2-ego sternitu dwie czarne, relatywnie niewielkie plamy.
Łęknica 03.06.2022 Fot. Ryszard Orzechowski
- Status. Gatunek zasiedlający region śródziemnomorski, sporadycznie wykazywany z zachodniej i środkowej Europy. Nie wykazany z Polski aż do roku 2022 i obserwacji dokonanej przez autora załączonej fotografii. Gatunek nowy dla Polski HIT INSEKTARIUM
- Siedlisko. Skraje lasów, polany, kwietne łąki i murawy; regularnie znajdowana na pniach i konarach usychających drzew oraz na ścianach drewnianych budynków
- Wymiary. Długość ciała 6-9 mm
- Aktywność. Od połowy maja do końca sierpnia; samce do połowy lipca
- Lokalizacja. Lubuskie
- Pokarm. Nektar, spadź. Larwy są pasożytami gniazdowymi żądłówek gniazdujących w drewnie – wymienia się Gymnomerus laevipes i Ectemnius rubicola; larwy złotolitki najpierw pożerają larwę gospodarza, a następnie zgromadzone zapasy pożywienia
- Podobne. Najłatwiej pomylić ją z Chrysis iris i Trichrysis cyanea, u których mesoscutum po środku nie jest tak wyraźnie bardziej niebieskie od przedplecza i boków mesoscutum
- Uwagi. Autor obserwacji – Ryszard Orzechowski
- Uwagi 2. Identyfikacja Milo van Loon
- Więcej o gatunku
- * – proponowana nazwa gatunkowa