Chrysididae – Złotolitkowate
Znana tez pod nazwą złotolitka węgarnikówka. Ciało metalicznie zielononiebieskie, silnie owłosione. Mesoscutum jednolicie ubarwione – jego środkowa część nie jest intensywniej ubarwiona od boków. Koniec odwłoka dachówkowato, dość płasko ścięty z 3 małymi ząbkami – dwoma bocznymi i jednym środkowym.
Łódzki Ogród Botaniczny 08.07.2015
Łódzki Ogród Botaniczny 08.07.2015
Łódź – Widzew 25.05.2015
Łódź – Widzew 25.05.2015
- Liczebność. Pospolita i liczna
- Biotop. Skraje lasów, parki, ogrody, polany, ukwiecone łąki i ugory; najłatwiej odnaleźć ją zarówno na stojących jak i na powalonych pniach drzew. Odwiedza kwiaty
- Wymiary. Samica 5-8 mm. Samiec 4-7 mm
- Aktywność. Kwiecień – październik. Dwa pokolenia w sezonie
- Lokalizacja. Łódzkie, mazowieckie. Występuje w całym kraju
- Pokarm. Nektar, spadź. Larwy najczęściej znajdowane w norkach Trypoxylon figulus i Trypoxylon attenuatum; po zabiciu larw gospodarza pożerają sparaliżowane pająki, które samica Trypoxylon umieściła w gnieździe jako żywy zapas pokarmu dla swoich larw. Poza tym nawiedza norki grzebaczowatych z rodzajów Pemphredon, Psenulus, Pison i Ectemnius, a także kopułkowatych z rodzajów Odynerus i Ancistrocerus. Chętnie nawiedza też wolnicę Auplopus carbonarius. Z rodziny Megachilidae zagrożone są rodzaje Heriades i Osmia
- Podobne. W naszych warunkach najbardziej podobne są Chrysis indigotea oraz przeciętnie większa Chrysis iris, u których na końcu odwłoka znajdują się 4 ząbki, oraz Chrysis fasciata. Podobnie ubarwione, choć mniejsze są także rzadki Hedychridium zelleri, bardzo rzadka Chrysidea pumila i samiec Hedychrum chalybeum
- Uwagi. Parazytoidami larw są różne bleskotkowate z nadrodziny Chalcidoidea, w tym Eurytoma tibialis (Eurytomidae)
- Uwagi 2. Autor obserwacji – Sylvester Kociniak avidal
- Więcej o gatunku
Warszawa 28.08.2022 Widoczny charakterystyczny kształt końca ostatniego tergitu Fot. Sylvester Kociniak
Łódzki Ogród Botaniczny 08.07.2015