Crabronidae – Grzebaczowate
Małe i średniej wielkości, czarne żądłówki o prostokątnej, dużej głowie. Odwłok stylikowany. Na przednim skrzydle 2 komórki kubitalne Cu. Gniazda zakładają w pustych łodygach, w korytarzach wydrążonych przez larwy chrząszczy, w próchniejącym drewnie, w gniazdach innych grzebaczowatych (chętnie z rodzaju Trypoxylon), w otworach w drewnianych słupach telegraficznych a nawet w opuszczonych galasach (często wybierają galasy niezmiarkowatych Chloropidae z rodzaju Lipara). Jedno gniazdo mieści od 6 do 40 komórek, w zależności od gatunku i dostępności pokarmu, a także pogody.
W Polsce kilkanaście gatunków nierozróżnialnych na fotografiach terenowych.

Łódź – Młynek 08.08.2014

Łódź – Młynek 08.08.2014

Łódź – Młynek 08.08.2014

Łódź – Widzew 14.07.2021

1. Liczebność. Niektóre gatunki liczne i pospolite (np. Pemphredon inornata)
2. Biotop. Skraje lasów, ogrody, parki, zarośla, kwietne łąki, baldachowiska, przytorza, przydroża, ugory
3. Wymiary. Długość ciała 5-13 mm, w zależności od gatunku
4. Aktywność. Maj – wrzesień
5. Lokalizacja. Łódzkie. Występują w całym kraju
6. Pokarm. Nektar, spadź; zdarza się, że imagines nacinają żuwaczkami mszyce, aby skosztować spadzi. Większość złowionych i sparaliżowanych mszyc zanoszą jednak do gniazda, jako pożywienie dla larw
7. Podobne. Wiele innych czarnych grzebaczowatych z podrodziny Pemphredoninae, np. z rodzaju Psen, czy Mimumesa, które wszakże zwykle mają dłuższy stylik łączący odwłok z tułowiem, także do gatunków z rodzaju Crossocerus (tylko jedna komórka kubitalna Cu w przednim skrzydle)
8. Pasożytami gniazdowymi są błonkówki z rodzajów Omalus, Habrocytus (Pteromalidae), Diomorus (Torymidae), Eurytoma (Eurytomidae), Gasteruption, oraz muchówki z rodzajów Anthrax i Senotainia
9. Uwagi. Oznaczenie większości osobników Darecki i Jacek Wendzonka
10. Uwagi. Autor obserwacji – avidal

Łódzki Ogród Botaniczny 13.05.2015

Pełczyska 02.06.2016 Identyfikacja Darecki

Pełczyska 02.06.2016

Pełczyska 02.06.2016

avidal