Eurytomidae
Ciało czarne, gęsto i głęboko punktowane, zwykle matowe poza lśniącym, mniej lub bardziej rozdętym odwłokiem. Tergit 4 dwukrotnie dłuższy od tergitu 3-go. Skrzydła bezbarwne, przezroczyste, skąpo użyłkowane. Poszczególne gatunki bardzo trudne do identyfikacji, samce wręcz nieoznaczalne. Przy diagnozowaniu gatunku bardzo istotne są gatunki roślin żywicielskich, bądź gatunki larw owadów żywicielskich.
Łódź – Młynek 01.07.2016 ♀ z grupy gatunkowej compressa
Łódź – Młynek 01.07.2016 ♀
Łódź – Młynek 01.07.2016 ♀
Łódź – Młynek 01.07.2016 ♀
- Liczebność. Niektóre gatunki pospolite (Eurytoma rosae, Eurytoma compressa), inne rzadkie
- Biotop. Rozmaite środowiska; rodzaj plastyczny ekologicznie
- Wymiary. Krajowe gatunki liczą od 1.2 do 6 mm. E.rosae: samica 1.8-5.3 mm, samiec 1.2-2.8 mm. E.compressa: samica 3-4.7 mm, samiec 2.5-3.5 mm
- Aktywność. Od wiosny do jesieni, w zależności od gatunku
- Lokalizacja. Łódzkie. Występują w całym kraju
- Pokarm. Larwy fitofagiczne (znajdowane na wilczomleczach, śliwach, jastrzębcach, roślinach różowatych; żywią się min. nasionami), lub pasożytnicze – najczęściej zasiedlają galasy błonkówek Cynipidae i pryszczarkowatych Cecidomyiidae; ale przekrój ich żywicieli jest szeroki (warto wymienić choćby larwy ryjkowców). E.compressa pasożytuje na nasionnicach Tephritidae. E.rosae rozwija się w galasach Diplolepis rosae, lub w różach – bywa więc pasożytnicza, lub fitofagiczna
- Podobne. Inne gatunki z rodziny, w tym bardzo rzadki Systole hofferi – przy identyfikacji istotna jest min. liczba członów czułków
- Uwagi. Identyfikacja Paweł Jałoszyński
- Uwagi 2. Autor obserwacji – avidal