Chrysididae – Złotolitkowate
Samica. Ciemię (vertex), przedplecze, mesoscutum, mesoscutellum i odwłok są purpurowo-czerwone. Metanotum i propodeum są niebieskie. Samiec. Ciało metalicznie zielone, rzadziej niebieskie, niekiedy ze złocistym połyskiem. U obu płci mesoscutellum gładkie, całkowicie pozbawione punktowania lub z pojedynczym punktowaniem u samca. Wierzchołek odwłoka oraz boki ostatniego, 3-ego tergitu są pozbawione ząbków. Skrzydła przezroczyste – żyłka M w przednim skrzydle silnie wygięta w części środkowej; niemal pod kątem prostym.
- Status. Skrajnie rzadka. W Polsce tylko jedna wiarygodna obserwacja z Lubelszczyzny CR
- Siedlisko. Otwarte tereny piaszczyste, murawy kserotermiczne i psammofilne, lessowe zbocza – w Polsce odnaleziona w ostatnim z wymienionych biotopów
- Wymiary. Długość ciała obu płci 4-7 mm
- Aktywność. Maj – sierpień
- Lokalizacja. Hiszpania
- Pokarm. Pyłek, nektar. Larwy są parazytoidami gniazdowymi grzebaczowatych – konkretne gatunki żywicielskie pozostają nieznane
- Podobne. Inne gatunki z rodzaju różnią się gęstszym punktowaniem mesoscutellum oraz detalami ubarwienia ciała. Powabnice z rodzaju Hedychrum mają ząbki na bokach 3 tergitu, a żyłka M jest u nich łagodnie, łukowato wygięta, niemal prosta
- Uwagi. Autor obserwacji – Simon Oliver

Żółta strzałka wskazuje silnie wygięta żyłkę M – cechę diagnostyczną rodzaju Fot. Sylvester Kociniak