Chrysididae – Złotolitkowate
Głowa i tułów zielone. Tegule uderzająco duże, zakrywające podstawy skrzydeł. Odwłok dwubarwny – pierwszy tergit metalicznie zielonozłoty, kolejne tergity matowo czerwone, ewentualnie z miejscowymi, fioletowymi refleksami. U samicy odwłok składa się z 3-ech widocznych tergitów, u samca z 4-ech.
Wielkopolska 25.07.2020 ♀ Fot. Łukasz Budnik
Wielkopolska 25.07.2020 ♀ Fot. Łukasz Budnik
Wielkopolska 25.07.2020 ♀ Fot. Łukasz Budnik
Wielkopolska 25.07.2020 ♀ Fot. Łukasz Budnik
- Liczebność. Zdecydowanie rzadka i sporadycznie obserwowana. Czerwona Księga kat.CR. Czerwona Lista kat.EN
- Biotop. Nasłonecznione, piaszczyste tereny otwarte, w tym wrzosowiska, wydmy śródlądowe, murawy psammofilne
- Wymiary. Długość ciała samicy 8-12 mm, samca 8-12,5 mm – największa krajowa złotolitka
- Aktywność. Koniec czerwca, lipiec i pierwsza połowa sierpnia; samce właściwie tylko w lipcu. Jedno pokolenie w sezonie
- Lokalizacja. Wielkopolskie, gdzie obok Wyżyny Sandomierskiej i Mazowsza była najczęściej obserwowana
- Pokarm. Nektar; chętnie odwiedza kwiaty zawciągu i macierzanki. Larwy są parazytoidami larw Bembix rostrata
- Podobne. Dzięki okazałym rozmiarom, rozbudowanym tegulom i charakterystycznemu ubarwieniu odwłoka jedna z najłatwiejszych do rozpoznania złotolitek – jedyny krajowy i europejski reprezentant rodzaju
- Uwagi. Autorem obserwacji jest Łukasz Budnik
- Więcej o gatunku
Żółta strzałka wskazuje uderzająco rozbudowaną tegulę – cechę diagnostyczna gatunku Fot. Łukasz Budnik
a ja szukam, i szukam, i szukam… i na razie nic
Nie jesteś sam w swoim nieszczęściu. Wielkopolska wydaje się być ewidentnie najlepszym do prowadzenia poszukiwań regionem