Aspicera spp. – Tarczogrotki

Figitidae
Należą do podrodziny Aspicerinae, która historycznie była traktowana jako osobna rodzina (Aspiceridae). Reprezentanci wyróżniają się krępą budową i rozmiarami dochodzącymi do górnej granicy rozmiarów Figitidae – ok 5 mm. Ubarwienie czarne lub czerwono-czarne. Tułów z wyraźną, głęboką rzeźbą. Scutellum jest zakończone ostrym kolcem – w Polsce nie występują inne rodzaje z podrodziny z tą cechą. Skrzydła przeźroczyste ze zredukowanym użyłkowaniem.  Brak dymorfizmu płciowego.
Według Eugeniusza Kierycha (1985) w Polsce występują dwa gatunki: Aspicera tenuispina i tarczogrotek bzygowiec Aspicera scutellata, lecz istnieje możliwość występowania dwóch dodatkowych gatunków odnalezionych w obwodzie kaliningradzkim Rosji – A. longispina i A. sibirica.

Warszawa 13.08.2021 Samica składająca jaja w larwie bzyga Fot. Sylvester Kociniak 

Warszawa  13.08.2021 ♀ Fot. Sylvester Kociniak

Warszawa  13.08.2021 ♀ Fot. Sylvester Kociniak

Warszawa 07.08.2022 Fot. Sylvester Kociniak

  1. Liczebność. Wg. E. Kierycha (1985) wszystkie gatunki z rodzaju są rzadkie
  2. Biotop. Łąki, skraje lasów, zarośla, brzegi zbiorników wodnych i inne tereny z gatunkami żywicielskimi (larwy bzygów, głównie afidofagicznych)
  3. Wymiary. Długość ciała 4-5 mm
  4. Aktywność. Brak danych. Osobnik z obserwacji sfotografowany w sierpniu
  5. Lokalizacja. Mazowieckie
  6. Pokarm. Imago: prawdopodobnie nektar i spadź. Larwy są parazytoidami larw muchówek z rodzin Chamaemyiidae i Syrphidae. Akt porażenia larwy muchówki przez samicę trwa bardzo krótko
  7. Podobne. U innych rodzajów z podrodziny Aspicerinae w Polsce scutellum nie jest zakończone ostrym kolcem
  8. Uwagi. Autor obserwacji – Sylvester Kociniak

Sylvester Kociniak

2 thoughts on “Aspicera spp. – Tarczogrotki

  1. Podrodzina nazywa się Aspicerinae; Aspiceratinae to błąd. Jakie gatunki występują w Polsce, tego nie wie nikt, do czasu rewizji Ros-Farre & Pujade-Villar z 2013 nie można było nic oznaczyć na pewno. Aspicera tenuispina zostałą wykluczona z tego rodzaju, ale nie wiadomo, co to jest, ponieważ od czasu opisu oryginalnego Kieffera (1904) nie znaleziono ani jednej sztuki, a typy zaginęły. Po zdjęciach nie da się oznaczać gatunków (tzn. musiałyby być naprawdę rewelacyjne, z mikrorzeźbą itd.).

    • Dziękuję za komentarz. Źródłem nazwy podrodziny był iNaturalist, gdzie podobno ma być najbardziej aktualne nazewnictwo. Widziałam jednak oba warianty w użyciu, więc zmieniłem.

Leave a Reply