Ibaliidae – Zgniotowate
Głowa okrągła, czarna; policzki uderzająco szerokie. Tułów czarny; jego przednia krawędź z niskim garbem wystającym ponad scutum. Odwłok bardzo silnie, bocznie spłaszczony, czerwony, niekiedy z czarnymi tylnymi krawędziami tergitów, zwłaszcza u samców. Pokładełko cienkie jak włos i długie (nawet 2,5 razy tak długie jak odwłok), złożone wzdłuż sternitów odwłoka i z tego powodu słabo dostrzegalne. Uda i golenie czerwone – istotna cecha diagnostyczna gatunku. Skrzydła przezroczyste, żółto przyciemnione, z ciemną pterostigmą i czarnymi żyłkami, oraz z wyraźnie przyciemnionymi wierzchołkami.
Austria – Andau 06.06.2018 Fot. gernotkunz
Austria – Andau 06.06.2018 Fot. gernotkunz
- Status. Najrzadszy krajowy gatunek z rodzaju – znany z kilku ledwie stanowisk LC
- Siedlisko. Lasy, zaniedbane ogrody i parki z powalonymi drzewami liściastymi – zwłaszcza brzozami
- Wymiary. Długość ciała samicy 11.5-16 mm, samca 9-13 mm
- Aktywność. Maj – lipiec
- Lokalizacja. Austria. W Polsce wykazany z Łodzi, Dolnego Śląska, Beskidu Wschodniego, Warszawy, Biebrzańskiego PN oraz z Podkarpacia
- Pokarm. Larwy są parazytoidami larw Tremex fuscicornis – początkowo żerują wewnątrz żywej larwy, a potem na zewnątrz jej ciała; w porażonej larwie żeruje tylko jedna larwa zgniota
- Podobne. U Ibalia leucospoides (czarne uda), Ibalia rufipes i Ibalia drewseni wierzchołki skrzydeł nie są przyciemnione
- Uwagi. Autor obserwacji – gernotkunz
Łódź 25.03.2022