Ichneumonidae – Gąsienicznikowate
Ubarwienie ciała bardzo zmienne – min. czułki mogą być czarne, lub czerwonobrązowe, a scutellum czarne, lub czerwone. Oczy zwykle z żółtym obrzeżeniem. Tylna krawędź przedplecza z ząbkowatym wyrostkiem. Odwłok uderzająco smukły, w części nasadowej bocznie spłaszczony; wierzchołek odwłoka mniej lub bardziej przyciemniony. Pokładełko bardzo krótkie, ze wzgórkiem w części grzbietowej. Przednie biodra bez bruzdy ( carina ). W przednim skrzydle żyłka Cu1 w komórce dyskoidalnej D1 ( zwanej także komórką subdyskoidalna S1 ) co najmniej w 80% tak długa , jak żyłka 1m-cu w komórce dyskoidalnej D2 ; zwierciadełka brak. W tylnym skrzydle żyłka kubitalna Cu1 kończy się daleko od krawędzi skrzydła ( ten brakujący fragment żyłki Cu1 nosi nazwę distal abscissa ).
Majerowskie Błota 16.04.2015
Majerowskie Błota 16.04.2015 Samiec
- Liczebność. Pospolity
- Biotop. Lasy, parki, ogrody, polany, ugory, tereny ruderalne
- Wymiary. 9-15 mm
- Czas lotu. Kwiecień – wrzesień
- Lokalizacja. Użytek ekologiczny w Łodzi
- Pokarm. Larwy są parazytoidami gąsienic i poczwarek wielu gatunków miernikowców Geometridae, ale też gąsienic i poczwarek bardzo wielu gatunków z innych rodzin – min. Thyatira batis, Pseudoips prasinana, Notodonta dromedarius, Epinotia tetraquetrana i liczne inne zwójki Tortricidae. Samice składają jaja na gąsienicach, lecz wylęg zachodzi w stadium poczwarki. Czasem samice porażają również larwy Dirpionidae
- Podobne. Inne gatunki z podrodziny Anomaloninae, zwłaszcza z rodzaju Therion ( w przednim skrzydle żyłka Cu1 w komórce dyskoidalnej D1 co najwyżej w 70% tak długa , jak żyłka 1m-cu w komórce dyskoidalnej D2 , distal abscissa występuje ), Anomalon i oczywiście pozostałe łuczaki Agrypon ( w Polsce jeszcze 9 gatunków ), które najpewniej odróżnić po obecności bruzdy na przednich biodrach. Inne gatunki z rodziny są zwykle mniejsze. Ogólnie identyfikacja jest bywa problematyczna w oparciu o fotografie terenowe
Brązowa strzałka wskazuje komórkę D2, zielona strzałka komórkę D1 ( S1 ). Na różowo podkreśliłem żyłkę Cu1, na czarno żyłkę 1m-cu. Żółta linia imituje distal abscissa ( fragment żyłki Cu1 ). Rysunek pochodzi ze strony http://drawwing.org/insect/anomaloninae-wings
Widzew 29.05.2010 Niezidentyfikowana samica z podrodziny Anomaloninae – widać, jak podobne mogą być gatunki z tej podrodziny
Widze że zabierasz się za gąsieniczniki.Idziesz na całość.Odławiasz je czy ze zdjęć oznaczasz?
Tego jako jedynego złowiłem. Wiedziałem ze z Anomaloninae mogą być kłopoty przy oznaczaniu.
Tak myślałem jak widziałem opis gatunku jakie detale wchodzą w gre.Dobrze że że wiedziałeś od razu że to ten rodzaj.Odąłwianie gąsieniczników po ich wcześniejszym obfotografowaniu to chyba jedyny patent na ich poprawne oznaczenie.Chyba w ta strone pójdziesz co?Sfotografować ,odłowić wypuścici albo do gabloty.
Tak robię od jakiegoś czasu np. ze złotolitkami i nastecznikami. Inaczej się nie da w cięzkich przypadkach.