Ichneumonidae – Gąsienicznikowate
Duże i średniej wielkości gąsieniczniki z podrodziny Cryptinae charakteryzujące się silnie stylikowanym odwłokiem, 5-kątnym zwierciadełkiem i krótszym od odwłoka pokładełkiem. Głowa i tułów czarne, odwłok w mniejszym lub większym stopniu czerwony. U T.neglecta segmenty odwłoka o wyraźnie zwiększonej powierzchni bocznej („wysokie”). U 3 gatunków przednie uda zgrubiałe (T.atripes, T.gradaria, T.pauper). W Polsce 9 trudnych do rozróżnienia gatunków – tym bardziej, że brak polskiego klucza, a w ogóle klucze do Cryptinae są niedopracowane i zawierają błędy. Przy identyfikacji istotne cechy diagnostyczne to min. rzeźba odwłoka, obecność bruzdy na płytce bocznej tułowia zwanej w kluczu epicnemium, punktowanie twarzy, czy kształt komórek radialnych, a wreszcie długość ciała.
- Liczebność. Niektóre gatunki nierzadkie; samice obserwowane znacznie częściej, niż samce
- Biotop. Lasy, parki, ogrody, zarośla, polany, łąki
- Wymiary. Długość ciała 6-12.5 mm, w zależności od gatunku
- Aktywność. Od wiosny do jesieni
- Lokalizacja. Łódzkie
- Pokarm. Larwy są parazytoidami pająków oraz w przypadku niektórych gatunków gąsienic motyli i larw rośliniarek (sporadycznie). Konkretne gatunki żywicielskie na ogół nieznane
- Podobne. Inne podobnie ubarwione gatunki z podrodziny, np. z rodzajów Meringopus, Echthrus (długie pokładełko u samic), Aritranis, Cryptus, czy Bathytrix (otwarte zwierciadełko)
- Uwagi. Autor obserwacji – avidal
- Gatunki występujące w Polsce:
- Trychosis atripes
- Trychosis gradaria
- Trychosis ingrata
- Trychosis legator
- Trychosis mesocastana
- Trychosis neglecta
- Trychosis pauper
- Trychosis priesneri
- Trychosis tristator