Pompilidae – Nastecznikowate
Głowa czarna. Przy wewnętrznych krawędziach oczu białe, wydłużone plamy, które niekiedy mogą być silnie zredukowane. Tułów w znacznej mierze czarny. Propodeum i częściowo metapostnotum są czerwone – istotna cecha diagnostyczna gatunku. Odwłok czarny – na 2 i 3 tergicie pary białych plam; u samicy para białych, położonych blisko siebie plam także na tergicie 4. Ubarwienie nóg zmienne – zwykle tylne uda w znacznej mierze czerwone, przednie golenie miejscowo zaczerwienione; środkowe i tylne golenie od całkowicie czarnych do niemal całkowicie czerwonych. Stopy najczęściej czarne. Skrzydła przezroczyste poza przyciemnionymi wierzchołkami.
Łódź – BRUS 24.07.2020 ♀
Łódź – BRUS 24.07.2020 ♀
Łódź – BRUS 24.07.2020 ♀ Widoczne czerwone propodeum – cecha diagnostyczna gatunku
Łódź – BRUS 24.07.2020 ♀
- Liczebność. Rzadki, lokalnie bywa liczny – zwłaszcza na Wyżynie Sandomierskiej. VU
- Biotop. Nasłonecznione skraje lasów, łąki, murawy kserotermiczne, murawy psammofilne, piaszczyste tereny otwarte. Gniazduje w ziemi
- Wymiary. Samica 9.5-14 mm. Samiec 6.5-10 mm
- Aktywność. Czerwiec – sierpień; samce do lipca
- Lokalizacja. Łódzkie – jest to pierwsza obserwacja z Łodzi; najbliższe znane stanowisko znajduje się w Burzeninie (Góra Charlawa, 2007)
- Pokarm. Nektar, pyłek, spadź; chętnie odwiedza baldachy. Dla larw samice łowią pająki z rodzin Thomisidae, Lycosidae , Gnaphosidae, Miturgidae (Cheiracanthium). Dla każdej larwy przynosi tylko jednego pająka
- Podobne. Pozostałe dwa krajowe gatunki z rodzaju, a także opylce z rodzaju Episyron najłatwiej odróżnić po czarnym propodeum
- Uwagi. Autor obserwacji – avidal