Lycaenidae – Modraszkowate
Wiosenny ogończyk (należy do podrodziny Theclinae – ogończykowate) o intensywnie zielonej spodniej stronie skrzydeł z czasem zanikającymi białymi kreseczkami. Tylne skrzydła bez ogonka. Gąsienica zielona z ukośnymi żółtymi paseczkami.
Rezerwat Suche Bagno 23.05.2016 Na kwitnącym bagnie zwyczajnym
Rezerwat Suche Bagno 23.05.2016
Ceteń 27.04.2015
Ceteń 27.04.2015
- Liczebność. Pospolity i lokalnie bardzo liczny. W najbliższej okolicy Łodzi zdecydowanie rzadki
- Biotop. Skraje lasów, leśne polany i prześwietlenia, zręby, torfowiska, wrzosowiska
- Wymiary. Długość ciała 15-17 mm. Rs 24-28 mm
- Okres lotu. Kwiecień – czerwiec. Gąsienica od maja do sierpnia
- Lokalizacja. Wigierski Park Narodowy, świętokrzyskie oraz Spalski Park Krajobrazowy (łódzkie), gdzie w wielu miejscach jest liczny; wszystkie fotografie z tej ostatniej lokalizacji wykonałem w Ceteniu
- Pokarm. Nektar. Gąsienice żerują w miejscach półotwartych – na skrajach lasów, na leśnych polanach, w prześwitach, przy leśnych duktach. Do roślin żywicielskich zalicza się kruszynę, szczodrzeniec, janowiec, koniczynę borówkę i kilka innych roślin. Zjadane są kwiaty, nasiona i liście
- Podobne. Wyjątkowy
- Uwagi. Poczwarka zieleńczyka w pierwszym okresie życia zdolna jest do wydawania dźwięku o zmiennej częstotliwości przypominającego tykanie zegara. „Tyka” w chwilach zagrożenia, aby odstraszyć potencjalnego agresora
- C.rubi w bazie BioMap
- C.rubi na Lepiforum
Kwiecień 2015 Wokół takich stawów obserwowałem wiele zieleńczyków
Ceteń 27.04.2015
Ceteń 27.04.2015
Ceteń 27.04.2015
Ceteń 27.04.2015
Ceteń 27.04.2015
Sielpia 03.05.2018