Lycaenidae – Modraszkowate
Poprzednio w rodzaju Polyommatus. Wierzch skrzydeł samicy brunatny z rzędem pomarańczowych plam przy zewnętrznym brzegu – regularnie z mniej lub bardziej rozległym niebieskim nalotem. Wierzchnia strona skrzydeł samca intensywnie niebieska, bez pomarańczowych plam. U obu płci strzępina biała z ciemnymi kreseczkami. Tło spodu skrzydeł przednich i tylnych jednolite z licznymi czarnymi, jasno obwiedzionymi plamkami i rzędami pomarańczowych plamek przy zewnętrznych brzegach skrzydeł. Gąsienica zielona z rzędami żółtych plamek na grzbiecie i na bokach ciała.
Świętokrzyskie ♀ Fot. Mariusz Gwardjan
Świętokrzyskie ♂ Fot. Mariusz Gwardjan
Rzeszów 06.08.2018 ♀ Fot. Andrzej Sawic
- Liczebność. Dawniej w całej Polsce, dziś ginący znany z izolowanych stanowisk głównie na południu i wschodzie kraju VU Arek Gawroński
- Biotop. Suche łąki, ugory i przytorza, murawy kserotermiczne; chętnie na podłożu wapiennym i w terenie pagórkowatym
- Wymiary. Rs 28-36 mm
- Okres lotu. Koniec maja – początek września. Dwa pokolenia w sezonie. Zimuje gąsienica
- Lokalizacja. Podkarpackie, świętokrzyskie
- Pokarm. Nektar. Gąsienice żerują na koniklecy, rzadziej na cieciorce, koniczynie, komonicy, wyce, groszku i innych bobowatych; sporadycznie także na wełniankach i janowcach. Zjadają liście, kwiaty i nasiona. Na ogół są chronione i dojone przez mrówki; zdarza się że gąsienice są adoptowane i transportowane do mrowiska, w którym się przepoczwarczają
- Podobne. Inne, często bardzo trudno odróżnialne modraszki, zwłaszcza Polyommatus coridon, Polyommatus dorylas i Polyommatus thersites
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Andrzej Sawic Mariusz Gwardjan
- P.bellargus w bazie BioMap
- P.bellargus na Lepiforum
- Więcej o gatunku
- Więcej o gatunku