Gryllotalpidae – Turkucie
Ciało masywne, wydłużone, zwykle brązowo ubarwione. Spód ciała żółty. Przednie nogi przystosowane do drążenia tuneli, łopatowate, wyposażone w kolce. Skrzydła lotne w pełni rozwinięte; wykorzystywane do lotu niemal wyłącznie w okresie godowym. Brak pokładełka u samic. Larwy podobne do imagines, ale bezskrzydłe.
- Liczebność. Pospolity; ze względu na podziemny tryb życia znajdowany głównie podczas prac ziemnych
- Biotop. Pola uprawne, ogrody, łąki, doliny rzeczne, mokradła, sady, torfowiska; preferuje wilgotne i luźne, lub gliniaste gleby z niską roślinnością. W wydrążonych korytarzach nie może się odwracać, a jedynie poruszać do przodu i cofać
- Wymiary. Długość ciała do 62 mm. Rs do 40 mm. Jeden z największych krajowych owadów
- Aktywność. Cały rok. Zimą imagines i larwy wchodzą głębiej do ziemi, do 50 cm
- Lokalizacja. Lubuskie, wielkopolskie. Występuje w całym kraju poza terenami górzystymi
- Pokarm. Larwy owadów, dżdżownice, ślimaki i inne bezkręgowce. Menu uzupełnia podziemnymi częściami roślin
- Podobne. Charakterystyczny
- Uwagi. Jednym z gównych naturalnych wrogów turkucia jest pożerka turkuciówka Larra anathema, która jednak wystepuje na południu Europy – północna granica zasięgu przebiega przez Słowację. W związku z ociepleniem klimatu istnieje szansa na ekspansję tego pięknego i okazałego grzebacza na obszar naszego kraju
- Uwagi 2. Samice opiekują się komorą lęgową, jajami i młodymi. Gniazdo znajduje się na głębokości 15-25 centymetrów, samica jego ścianki pokrywa zgęstniałą wydzieliną. Składa 200-300 jaj
- Uwagi 3. Autorami obserwacji są Bartosz Sołtysiak i Ryszard Orzechowski
- Rozmieszczenie