Holopogon nigripennis

Asilidae – Łowikowate
Głowa silnie owłosiona, z gęstą brodą (mystax). Twarz płaska, bez wyraźnie wystającego wzgórka twarzowego. Scutum samicy szarawe, pokryte relatywnie krótkimi włoskami. Scutum samca czarne z długimi żółtymi włoskami w przedniej części. Scutellum z wyłącznie ciemnymi włoskami apikalnymi u obu płci. Tylne golenie zgrubiałe przy wierzchołkach. Skrzydła samicy lekko, dość jednolicie  przyciemnione. Skrzydła samca w przedniej połowie nieprzeźroczyste, mleczno-białe, w tylnej połowie wyraźnie przyciemnione.

Czechy 28.06.2023 ♂ Fot. gernotkunz

Czechy 28.06.2023 ♂ Fot. gernotkunz

  1. Status. Rzadki, obserwowany bardzo sporadycznie. W Polsce na południu kraju
  2. Siedlisko. Murawy kserotermiczne i inne ciepłe tereny otwarte i półotwarte
  3. Wymiary. Długość ciała 5.5-8 mm
  4. Aktywność. Maj – sierpień
  5. Lokalizacja. Czechy
  6. Pokarm. Drapieżny – łowi mniejsze od siebie muchówki i błonkówki, rzadziej inne owady
  7. Podobne. Samiec łatwy do rozpoznania dzięki ubarwieniu skrzydeł. Samicę trudno odróżnić od pozostałych 3 krajowych gatunków z rodzaju – do cech diagnostycznych wlicza się m.in. ubarwienie i długość owłosienia na scutum i scutellum. Gatunki z rodzajów Cyrtopogon, Stenopogon i Lasiopogon łatwo odróżnić m.in. po wystającym wzgórku twarzowym. Dorastający do 10 mm Stichnopogon albofasciatus różni się użyłkowaniem i białymi plamami z opylenia na odwłoku
  8. Uwagi. Autor obserwacji – gernotkunz

avidal

Leave a Reply