Conopidae – Wyślepkowate
Ubarwienie czarnożółte. Proboscis (trąbka, ryjek) długie, ułożone skośnie. Odwłok bez silnego przewężenia u nasady, wygięty do dołu w tylnej części; tergity 1-3 z przewagą barwy czarnej. Scutellum czarne. Na pleurytach (boki tułowia) wąskie pasmo srebrnych włosków biegnących od nasady skrzydła do biodra drugiej pary nóg. Nogi czerwone, lub czerwonożółte, ewentualnie zaczernione u nasady ud (rzadziej w części apikalnej) i na stopach. Uda 2 i 3 pary nie rozszerzone po środku. Czoło powyżej czułków czarne.
- Liczebność. Pospolity
- Biotop. Łąki, skraje lasów, polany, zarośla, ogrody, przydroża
- Wymiary. Długość ciała 9-15 mm
- Aktywność. Maj – sierpień
- Lokalizacja. Łódzkie, mazowieckie, Bieszczady. Występuje w całym kraju
- Pokarm. Nektar i pyłek. Larwy pasożytują wewnątrz odwłoków trzmieli Bombus, być może także innych żądłówek
- Podobne. Cechy podane na górze strony pozwalają odróżnić go od pozostałych gatunków z rodzaju. Wyślepkowate z rodzaju Leopoldius i Abrachyglossum mają krótkie proboscis. Gatunki z rodzaju Physocephala mają wyraźnie węższy u nasady odwłok. Długoczułkie bzygowate Ceriana conopsoides i Sphiximorpha subsessilis różnią się m.in. użyłkowaniem, niewygiętym ku dołowi odwłokiem i budową czułków
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Andrzej Kucharski Sylvester Kociniak avidal