Conopidae – Wyślepkowate
Twarz białożółta. Szczyt głowy między oczami ciemnobrunatny. Tułów czarny, barki żółte. Scutellum żółte, tylko w części nasadowej czarne. Odwłok u nasady czarny, następnie żółty z dwoma rzędami zwykle połączonych czarnobrunatnych plam; wierzchołek odwłoka żółty. U samicy widoczne podgięte ku przodowi ciała pokładełko, natomiast brak tworu zwanego teką, która występuje u wszystkich innych krajowych rodzajów wyślepkowatych. Uda i golenie żółte. Stopy oraz środkowe i tylne biodra brunatnoczarne. Skrzydła wyraźnie, brązowo przyciemnione.
Sandomierz 04.06.2017 Fot. Kamil Stajniak
Puszcza Białowieska 11.06.2021 Fot. Jan Tatur-Dytkowski
Sochaczew 05.06.2022 Fot. Leszek Plackowski
- Liczebność. Bardzo rzadka, choć ostatnio notuje się wzmożona ilość obserwacji, co sugeruje wzrost ekspansywności gatunku DD
- Biotop. Najchętniej murawy kserotermiczne – ale tez inne otwarte, nasłonecznione biotopy w terenie pagórkowatym; rójka odbywa się zwykle na szczycie wzniesienia
- Wymiary. Długość ciała 10-14 mm
- Aktywność. Maj i czerwiec; zimuje larwa w odwłoku żywiciela
- Lokalizacja. Kotlina Sandomierska, Puszcza Białowieska, mazowieckie. Na Wyżynie Łódzkiej jak dotąd nie odnaleziona
- Pokarm. Pyłek i nektar. Larwy są parazytoidami żądłówek; wyżerają od środka ich odwłoki
- Podobne. Inne gatunki z rodzaju są wyraźnie mniejsze (do 6 mm) – u najbardziej podobnej Dalmannia dorsalis skrzydła są przezroczyste, nieprzyciemnione
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Kamil Stajniak Jan Tatur-Dytkowski Leszek Plackowski