Conopidae – Wyślepkowate
Rdzawobrunatno – miodowy conopid latający z podwiniętym odwłokiem, silniej u samic. Teka (struktura na spodniej stronie odwłoka samicy) płaska, słabo rozwinięta – istotna cecha diagnostyczna gatunku. Czoło i twarz żółte. Scutum częściowo czarne. Kiedy siada na kwiatach, nie jest płochliwy i pozwala się obejrzeć z bliska. Odmienną naturę ukazuje, gdy napada na trzmiela, aby złożyć na nim jajo, które zostanie zaniesione przez niego do gniazda. Wtedy to temperamentny kaskader i akrobata.
- Liczebność. Pospolity i liczny
- Biotop. Łąki, ogrody, przydroża, zagajniki , skraje lasów, murawy, parki, tereny ruderalne – wszędzie tam, gdzie są kwiaty i trzmiele
- Wymiary. Długość ciała 8-12 mm
- Aktywność. Maj – sierpień
- Lokalizacja. Łódzkie, mazowieckie, lubelskie, Ponidzie. Występuje w całym kraju
- Pokarm. Imagines żywią się nektarem, chętnie wybierają fioletowe kwiaty (ostrożenie, świerzbnice i inne). Larwy prowadzą pasożytniczy tryb życia, żerują i rozwijają się w odwłokach trzmieli
- Podobne. Bardzo podobny i bardzo rzadki, choć odnaleziony w granicach Łodzi Sicus fusenensis różni się wielkością zaczernienia na scutum – wymagane opatrzenie. Natomiast Sicus abdominalis to „bajka o żelaznym wilku” – nie znam nikogo, kto by go obserwował. U oby tych gatunków teka jest dobrze rozwinięta i ma odmienny kształt; u Sicus fusunensis jest trójkątna i wystaje poza wierzchołek podwiniętego odwłoka
- Uwagi. Autorzy obserwacji – capricornus avidal