Rhagionidae – Kobyliczkowate
Dawniej pod nazwą Chrysopilus auratus. Ciało ciemne, pokryte złocistymi włoskami. Włoski na dolnej, tylnej części głowy przynajmniej w części czarne. Na scutum dwa ciemne pasy, szczególnie dobrze widoczne i silniej kontrastujące u samicy. Uda ciemnobrązowe do czarnych. Skrzydła przezroczyste; pterotigma brązowa. Przezmianki długie.
Staw Parzydło 08.06.2013 ♂
Chociszewo 18.06.2019 ♀ Fot. Lucyna Bugiera
Bykowce koło Sanoka 16.06.2017 ♀ Fot. Andrzej Kucharski
Wiączyń 22.05.2013 ♂
- Liczebność. Obok Chrysopilus splendidus najpospolitszy i najbardziej rozpowszechniony gatunek z rodzaju; w górach najliczniejszy
- Biotop. Skraje lasów, polany i łąki; ewidentnie preferuje tereny wilgotne
- Wymiary. Długość ciała 6-8 mm
- Aktywność. Maj – lipiec
- Lokalizacja. Łódzkie, świętokrzyskie lubuskie, Bieszczady. Występuje w całym kraju
- Pokarm. Owady, nektar, spadź. Larwy drapieżne, rozwijają się w ściółce lub w martwym drewnie
- Podobne. Inne gatunki z rodzaju. Chrysopilus asiliformis ma żółte tylne uda. U Chrysopilus erythrophthalmus brak pasów na scutum, lub są znacznie mniej wyraźne, a on sam jest większy. U pospolitego Chrysopilus splendidus brak czarnych włosków z tyłu głowy, a pasy na scutum samicy są ciemniejsze
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Lucyna Bugiera Andrzej Kucharski avidal
Łódź – Las Łagiewnicki 29.06.2016 ♂
Las Łagiewnicki 29.06.2016 ♂
Polana Polichno 19.06.2016 ♂
Staw Parzydło 08.06.2013 ♂
Wiączyń 22.05.2013 ♂
Polana Polichno 19.06.2016 ♂
Pełczyska 21.06.2015 ♂