Rhinophoridae – Stonoginiowate
Ciało ciemne. Boki tułowia i odwłok na segmentach 3-5 szaro opylone. Policzki nagie. Tarczka(scutellum) z długimi szczecinami bocznymi i wierzchołkowymi. Zatarczka niewielka, tylko nieznacznie wypukła. Nogi czarne; delikatnie szaro opylone. Nasady czułków silnie do siebie zbliżone; 3 człon dłuższy od członu 2. Skrzydła bardzo subtelnie przyciemnione; komórka R5 wąsko otwarta; brak petioli łączącej tę komórkę z wierzchołkiem skrzydła. Przy zewnętrznej krawędzi skrzydła, przy żyłce subkostalnej znajduje się charakterystyczny, pojedynczy wyrostek (kolec) skrzydłowy. Basicosta czarna. Przemianki żółte.
- Status. Na południu i na północy kraju liczna
- Siedlisko. Lasy łęgowe i ich skraje, polany, zarośla, oraz inne wilgotne tereny
- Wymiary. Długość ciała 6-7 mm
- Aktywność. Maj – lipiec
- Lokalizacja. Bieszczady, Beskidy, łódzkie, małopolskie
- Pokarm. Nektar, pyłek. Larwy są parazytoidami równonogów – gatunki żywicielskie nie są znane, choć za głównego podejrzanego uchodzi skuliczek Cylisticus convexus
- Podobne. Inne gatunki z rodziny (głównie dwa krajowe gatunki z rodzaju Phyto), które można odróżnić na podstawie cech podanych na górze strony 0 w tym w oparciu o brak petioli przy komórce R5. Podobne są także gatunki z rodziny Tachinidae (zatarczka wyraźna, wypukła), czy Sarcophagidae (zatarczki brak)
- Uwagi. Identyfikacja osobników z łódzkiego Theo Zeegers
- Uwagi 2. Autorzy obserwacji – Jasiek Zieliński Jerzy Tomiak Andrzej Kucharski avidal