Tachinidae – Rączycowate
Ciało masywne, krępe. Oczy u obu płci rozdzielone czołem, owłosione. Scutum szare z ciemniejszymi od tła, podłużnymi smugami. Scutellum na ogół z czerwonym odcieniem; wszystkie szczecinki na scutellum mniej więcej tak samo długie i sztywne. Bascisota żółto-biała. Tergity szaroczarne, bądź w mniejszym lub większym stopniu czerwone. Uda czarne lub żółto-brązowe, w zależności od gatunku. Skrzydła przezroczyste; żyłka m sięgająca wyraźnie poza krawędź komórki R5. W Polsce co najmniej 11 gatunków, trudnych do identyfikacji na podstawie fotografii terenowych – diagnostyczne cechy to m.in. długość owłosienia policzków, czy barwa owłosienia pleurytów.
Chociszewo 12.09.2021 Linnaemya picta Fot. Lucyna Bugiera
Chociszewo 12.09.2021 Fot. Lucyna Bugiera
Chociszewo 12.09.2021 Fot. Lucyna Bugiera
Ojcowski Park Narodowy 06.07.2019 Fot. Maksymilian Syratt
- Status. Niektóre gatunki pospolite (L.picta, L.vulpina, L.tesselans), inne rzadkie (L.olsufjevi, L.rossica)
- Siedlisko. Głównie nasłonecznione skraje lasów i leśne prześwietlenia, polany, murawy kserotermiczne, zarośla; także miejsca ukwiecone, gdzie imagines poszukują pokarmu
- Wymiary. Długość ciała 8-13 mm
- Aktywność. Kwiecień/maj – październik
- Lokalizacja. Małopolskie, lubuskie
- Pokarm. Nektar, spadź. Larwy są parazytoidami gąsienic motyli, głównie z rodzin Noctuidae i Erebidae; gatunki żywicielskie niektórych gatunków pozostają nieznane
- Podobne. Liczne inne rączyce, często trudne do rozróżnienia
- Uwagi. Identyfikacja Theo Zeegers
- Uwagi 2. Autorzy obserwacji – Lucyna Bugiera Maks Syratt
- Gatunki wykazane z Polski:
- Linnaemya comta
- Linnaemya fissiglobula
- Linnaemya haemorrhoidalis
- Linnaemya impudica
- Linnaemya lithosiophaga
- Linnaemya olsufjevi
- Linnaemya picta
- Linnaemya rossica
- Linnaemya tesselans
- Linnaemya vulpina
- Linnaemya atriventris ( montshadskyi )
Czerwona strzałka wskazuje wydłużoną żyłkę m, która sięga wyraźnie poza krawędź komórki R5