Tachinidae – Rączycowate
Oczy czerwono-brązowe, wyraźnie owłosione, u obu płci rozdzielone szerokim czołem. Twarz biała. Palpi (głaszczki) czarne. Przy krawędzi otworu gębowego oprócz szczecin zwanych wibryssami obecne długie szczecinki skierowane nieco do dołu – istotna cecha diagnostyczna rodzaju. Ciało silnie oszczecone, czarne, często z intensywnym niebieskogranatowym połyskiem. Wierzchołek scutellum ciemnoczerwono-brązowy. Odwłok niekiedy z miejscowym białawym opyleniem. Na 3-im i 4-tym tergicie zawsze obecne sztywne szczecinki dyskalne – cecha diagnostyczna rodzaju. Uda czarne. Golenie zwykle zauważalnie jaśniejsze od ud, u niektórych osobników wręcz żółto-brązowe. 3 człon czułków uderzająco długi – u samicy 2.5-3 razy dłuższy od członu 2-ego, u samca nawet 4.6 razy dłuższy od członu 2-ego. Skrzydła przezroczyste; komórka R5 wąsko otwarta.
- Status. Pospolita i liczna
- Siedlisko. Rozmaite tereny otwarte i półotwarte; gatunek plastyczny ekologicznie. Regularnie znajdowana na kwiatach i na liściach
- Wymiary. Długość ciała 5-10 (11) mm; rozmiar imago zależny m.in. od wielkości gatunku żywicielskiego
- Aktywność. Kwiecień – wrzesień/październik; dwa lub trzy pokolenia w sezonie
- Lokalizacja. Lubuskie, mazowieckie
- Pokarm. Nektar, spadź. Larwy są parazytoidami gąsienic rozmaitych motyli – spektrum gatunków żywicielskich jest bardzo szerokie, zawiera szereg gatunków motyli dziennych i nocnych
- Podobne. U bardzo podobnej Pales processionaeae czoło jest nieco węższe, a 3 człon czułków nieco krótszy. U Pales perigrina golenie są ciemniejsze – tak samo czarne jak uda lub tylko nieznacznie jaśniejsze. W Polsce występuje jeszcze jeden gatunek z rodzaju – Pales pumicata, ale nie znalazłem informacji na jego temat. Podobne są także gatunki z rodzaju Phryxe, u których wierzchołek scutellum również bywa zwykle brązowy (najpewniej wykluczyć je na podstawie braku szczecin wokół otworu gębowego)
- Uwagi. Identyfikacja Theo Zeegers
- Uwagi 2. Autorzy obserwacji – Lucyna Bugiera Sylvester Kociniak