Thelaira solivaga – Nieluba gąsieniczanka

Tachinidae – Rączycowate
Ciało ciemne. Odwłok smukły, czarny lub czarno-biały – ale też często z brązowo-pomarańczowymi rozległymi plamami na bokach. Środkowe golenie z 3 lub 4 szczecinami na przedniej powierzchni (anterodorsal setae) – ważna cecha diagnostyczna gatunku. Skrzydła przezroczyste, u nasady zażółcone.

Chociszewo 05.05.2022 ♂ Fot. Lucyna Bugiera

Las żeromiński 20.07.2013 Samica

Las żeromiński 20.07.2013 ♀ Widoczne są 4 szczecinki ad na środkowej goleni

Łuków 21.07.2012 ♂ Fot. Ricosz

  1. Status. Rzadko obserwowana
  2. Siedlisko. Skraje lasów, parki, łąki, zarośla, polany, ogrody
  3. Wymiary. ?
  4. Aktywność. Maj – wrzesień
  5. Lokalizacja. Łódzkie, lubelskie, lubuskie
  6. Pokarm. Nektar, pyłek. Larwy są parazytoidami gąsienic motyli z podrodziny Arctiinae – wymienia się Phragmatobia fuliginosa, Arctia caja i Arctia villica
  7. Podobne. Pospolita Thelaira nigripes różni się m.in. tylko dwoma szczecinami ad na przedniej powierzchni środkowej goleni
  8. Uwagi. Istnieje jeszcze kolejny, nieopisany dotąd gatunek (stan na rok 2015), bliźniaczy do Thelaira nigripes i Thelaira solivaga – info od Czarka Bystrowskiego
  9. Uwagi. Autorzy obserwacji – Lucyna Bugiera Ricosz avidal
  10. Uwagi. Oznaczenie samicy potwierdził Cezary Bystrowski

avidal

Leave a Reply