Andrenidae – Pszczolinkowate
Znana również jako pszczolinka wierzbowo-baldaszkowa. Pszczolinka charakteryzująca się czerwonopomarańczową barwą tergitów w przedniej części odwłoka – u niektórych osobników czerwonawe są tylko krawędzie tergitów.
- Status. Nierzadka, lokalnie liczna
- Siedlisko. Ciepłe, otwarte stanowiska na piaszczystych i ilastych glebach
- Wymiary. Samica 11-14 mm. Samiec 10-12 mm
- Aktywność. Forma letnia od czerwca do początku września; pojawia się również forma wiosenna, wcześniej błędnie uznawana za odrębny gatunek
- Lokalizacja. Łódzkie, Ponidzie
- Pokarm. Nektar. Dla larw samice gromadzą zapasy pyłku i nektaru
- Podobne. Pozostałe pszczolinki z grupy gatunkowej – Andrena labiata, Andrena hattorfiana, a zwłaszcza A.stragulata, która jednak okazuje się być jedynie wiosenną formą Andrena rosae i jako taka nie zasługuje na odrębność taksonomiczną (za info dziękuję Dareckiemu). Również samce czerwonoodwłokowych smuklików Lasioglossum
- Uwagi. Pasożytem gniazdowym jest Nomada marshamella
- Uwagi 2. Oznaczenie osobników z Łodzi Jacek Wendzonka
- Uwagi 3. Autor obserwacji – avidal
- Więcej o gatunku

Polana Polichno 21.08.2020 ♀ złowiona przez Misumena vatia
http://www.atlashymenoptera.net/biblio/reemer_etal_2008_andrena_rosae_kleiner.pdf
Andrena stragulata to faktycznie rosae z wiosennego pokolenia, nie ma dowodów na to, że to tzw. dobry gatunek – patrz praca na ten temat( część o metodologii molekularnej to dla mnie czarna magia z kosmosu 😉 ), czyli rosae to gatunek dwupokoleniowy. Jest więcej przykładów takiego bałaganu taksonomicznego, w tym sporo u pszczolinek.
Nieco zmodyfikowałem opis. Teraz powinno być zgodnie ze stanem faktycznym.