Chrysididae – Złotolitkowate
Obie płci odmiennie ubarwione. Samica o czerwonym pronotum i mesonotum (przedplecze i śródplecze), u samca cały wierzch tułowia niebiesko-zielony. Odwłok u obu płci złocisto-czerwony. Punktowanie 3 tergitu stosunkowo gęste; tylna krawędź 3 tergitu bez ząbków, boczne krawędzie z pojedynczymi, małymi, mało wyraźnymi u obu płci ząbkami. Na środkowych goleniach u samców głębokie dołki. Żuwaczki czarne, bez żółtych plam. Skrzydła przezroczyste, żyłka M łagodnie, łukowato wygięta – niemal prosta.
- Status. Pospolita; obie płci mniej więcej tak samo liczne. Występuje w całym kraju
- Siedlisko. Tereny otwarte i ciepłe, przede wszystkim piaszczyste
- Wymiary. Długość ciała samicy 5-7 mm. Samiec 5-6 mm
- Aktywność. Od połowy czerwca do połowy września; samice spotykane sporadycznie już w maju
- Lokalizacja. Łódzkie
- Pokarm. Pyłek, nektar. Larwy są parazytoidami gniazdowymi Cerceris arenaria, Cerceris rybyensis i innych, mniej licznych osmyków, oraz murarek z rodzaju Osmia i pseudosmuklików Lasioglossum
- Podobne. Przede wszystkim bliźniaczo podobna Hedychrum nobile ; samice tego gatunku oznacza się po większym, zaokrąglonym i pozbawionym podłużnego wcięcia ząbku na 3 sternicie, samce po wyraźniejszych ząbkach na bokach 3 tergitu, oraz po płytszym dołku na środkowej goleni. Dołki na goleniach są znacznie większe u również podobnego samca Hedychrum gaersteckeri; dodatkowo jego żuwaczki są żółto plamkowane. Złotolitki Chrysis najłatwiej odróżnić po ząbkach na tylnej krawędzi 3 tergitu, odmiennym użyłkowaniu (żyłka radialna prosta, a nie łukowato wygięta w części nasadowej) i zwykle smuklejszej budowie odwłoka. Samice łatwo pomylić z pękatkami z rodzaju Holopyga (żyłka M silnie wygięta, brak ząbków na bokach tergitu 3)
- Uwagi. Autor obserwacji – avidal
- Więcej o gatunku