Chrysididae – Złotolitkowate
Powabnica o zielononiebieskiej głowie, niebieskim, lub zielonym scutum (ewenement wśród samic krajowych powabnic – u innych gatunków scutum jest przynajmniej w części czerwone) oraz o odwłoku w barwie od złotoczerwonego po wisnioworóżowy. Ciało wyraźnie i gęsto punktowane. Ostatni segment odwłoka bez ząbków na tylnej krawędzi, z pojedynczymi małymi ząbkami na bocznych krawędziach – cecha diagnostyczna rodzaju pozwalająca bez wątpliwości wyeliminować rodzaj Hedychridium. Żuwaczki samca z żółtymi plamami po środku.
- Liczebność. Pospolita. Inwentaryzacja widzewskich i olechowskich przytorzy wykazała, że to najliczniejszy gatunek złotolitkowatych na tym obszarze. W jednych z badań powabnice te stanowiły 54 % wszystkich złowionych gatunków złotolitkowatych
- Biotop. Ciepłe, otwarte tereny piaszczyste, lub ukwiecone
- Wymiary. Długość ciała samicy 4 – 8 mm. Samiec 4-7 mm
- Aktywność. Maj – sierpień
- Lokalizacja. Łódzkie, świętokrzyskie. Występuje w całym kraju
- Pokarm. Pyłek, nektar. Larwy pożerają larwy takich gatunków, jak: Cerceris rybyensis, Philanthus triangulum, Philanthus coronatus, Tachysphex pompiliformis, Oxybelus elegantulus, Cerceris sabulosa, Cerceris ruficornis
- Podobne. Inne powabnice i złotolitki sensu stricto; zwłaszcza samce łatwo pomylić z samcami Hedychrum niemelai i Hedychrum nobile (tergit 3 jest u tych gatunków słabiej punktowany, a żuwaczki całkowicie ciemne, bez żółtych plam)
- Uwagi. Oznaczenie Jacek Wendzonka
- Uwagi 2. Autor obserwacji – avidal
- Więcej o gatunku