Chrysididae – Złotolitkowate
Ciało stosunkowo masywne i szerokie. Obie płci ubarwione tak samo. Głowa i tułów niebieskozielone, odwłok złocistoczerwony. Sternit 2 grubo punktowany – istotna cecha diagnostyczna gatunku. Wierzchołek 3 tergitu łagodnie zaokrąglony, bez ząbków, brak ząbków również na bokach 3 tergitu – cechy diagnostyczne rodzaju. Skrzydła przezroczyste – żyłka M w przednim skrzydle silnie wygięta w części środkowej; niemal pod kątem prostym.
Warszawa (Powsin) – ogród botaniczny 05.07.2020 Fot. Sylvester Kociniak
Warszawa (Powsin) – ogród botaniczny 05.07.2020 Fot. Sylvester Kociniak
Warszawa (Powsin) – ogród botaniczny 05.07.2020 Fot. Sylvester Kociniak
Warszawa (Powsin) – ogród botaniczny 05.07.2020 Fot. Sylvester Kociniak
- Liczebność. Pospolita i liczna, zwłaszcza na południu i w centrum kraju. Stosunek samic do samców 1.3:1.0
- Biotop. Otwarte tereny piaszczyste, murawy kserotermiczne
- Wymiary. Długość ciała obu płci 7-9 mm
- Aktywność. Od końca maja połowy sierpnia; pojedyncze samice jeszcze we wrześniu. Apogeum pojawu od połowy czerwca do końca lipca
- Lokalizacja. Mazowieckie. Występuje w całym kraju
- Pokarm. Pyłek, nektar. Larwy są parazytoidami gniazdowymi Astata boops
- Podobne. Przede wszystkim samce Hedychrum nobile i Hedychrum niemelai (ząbki na bokach 3 tergitu, żyłka M łagodnie, łukowato wygięta, niemal prosta). Inne krajowe gatunki z rodzaju (jeszcze 5) różnią się przynajmniej częściowo czerwonym scutum(dotyczy głównie samic; samce niektórych gatunków są podobnie ubarwione – wtedy sternit 2 rzadko punktowany)
- Uwagi. Autor obserwacji – Sylvester Kociniak
- Uwagi 2. Identyfikacja Alexander Berg
Żółta strzałka wskazuje silnie wygięta żyłkę M – cechę diagnostyczną rodzaju