Chrysididae – Złotolitkowate
Ciało stosunkowo masywne i szerokie. Obie płci ubarwione tak samo. Głowa i tułów niebiesko-zielone, odwłok złocisto-czerwony. Sternit 2 grubo punktowany – istotna cecha diagnostyczna gatunku. Wierzchołek 3 tergitu łagodnie zaokrąglony, bez ząbków; brak ząbków również na bokach 3 tergitu – cechy diagnostyczne rodzaju. Skrzydła przezroczyste – żyłka M w przednim skrzydle silnie wygięta w części środkowej; niemal pod kątem prostym.

Belgia 04.07.2021 Fot. Gilles San Martin

Belgia 04.07.2021 Fot. Gilles San Martin

Warszawa (Powsin) – ogród botaniczny 05.07.2020 Fot. Sylvester Kociniak

Warszawa (Powsin) – ogród botaniczny 05.07.2020 Fot. Sylvester Kociniak

1. Status. Pospolita i liczna, zwłaszcza na południu i w centrum kraju. . Występuje w całym kraju. Stosunek samic do samców 1.3:1.0
2. Siedlisko. Otwarte tereny piaszczyste, murawy kserotermiczne
3. Wymiary. Długość ciała obu płci 7-9 mm
4. Aktywność. Od końca maja połowy sierpnia; pojedyncze samice jeszcze we wrześniu. Apogeum pojawu od połowy czerwca do końca lipca
5. Lokalizacja. Belgia, Polska – mazowieckie
6. Pokarm. Pyłek, nektar. Larwy są parazytoidami gniazdowymi Astata boops
7. Podobne. Przede wszystkim samce Hedychrum nobile i Hedychrum niemelai (ząbki na bokach 3 tergitu, żyłka M łagodnie, łukowato wygięta, niemal prosta). Inne krajowe gatunki z rodzaju (jeszcze 5) różnią się przynajmniej częściowo czerwonym scutum(dotyczy głównie samic; samce niektórych gatunków są podobnie ubarwione – wtedy sternit 2 rzadko punktowany)
8. Uwagi. Autorzy obserwacji – Gilles San Martin Sylvester Kociniak
9. Uwagi 2. Identyfikacja osobnika z Warszawy Alexander Berg

Żółta strzałka wskazuje silnie wygięta żyłkę M – cechę diagnostyczną rodzaju

3 tergit bez ząbków apikalnych Fot. Gilles San Martin

Warszawa (Powsin) – ogród botaniczny 05.07.2020 Fot. Sylvester Kociniak

Warszawa (Powsin) – ogród botaniczny 05.07.2020 Fot. Sylvester Kociniak

avidal