Chrysididae – Złotolitkowate
Całe ciało niebieskofioletowe, lub zielonoczarne; samica zwykle bardziej niebieskofioletowa, a samiec bardziej zielonkawy. Głowa uderzająco szeroka. Mesoscutum wyraźnie punktowane także w środkowej części. Odwłok pokryty jasnymi włoskami. Ostatni tergit bez widocznych ząbków, z bardzo płytkim wcięciem po środku – znacznie płytszym niż u innych gatunków z rodzajów Pseudomalus i Omalus.
- Liczebność. Rzadki LC
- Biotop. Nasłonecznione tereny otwarte
- Wymiary. Długość ciała 5-8 mm
- Aktywność. Maj – wrzesień
- Lokalizacja. Łódzkie, mazowieckie
- Pokarm. Nektar. Larwy są parazytoidami larw grzebaczowatych, przede wszystkim Pemphredon lugubris; także rodzajów Trypoxylon i Passaloecus
- Podobne. U gatunków z rodzaju Omalus środkowa część mesoscutum jest słabiej punktowana, lub niemal całkiem pozbawiona widocznego punktowania. Pseudomalus pusilllus łatwo odróżnić po węższej głowie i niejednolitym ubarwieniu ciała, z wyraźnymi złocistymi refleksami. U Pseudomalus triangulifer i Pseudomalus auratus odwłok jest czerwony
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Marek W.Kozłowski avidal
- Więcej o gatunku