Chrysididae – Złotolitkowate
Ciało zielone z silnym metalicznym połyskiem – jednak miejscami widoczne brązowomiedziste refleksy (m.in na propodeum, metanotum i na bokach oraz wierzchołku odwłoka). U samca cały 3 tergit często bywa ciemniejszy niż u samicy – aż do zielonoczarnego. Wierzchołek 3-ego tergitu z relatywnie płytkim wcięciem po środku. Uda i golenie zielone, stopy żółtobrązowe. Mesoscutum bardzo grubo punktowane.

Austria – Tulln 02.07.2016 Fot. gernotkunz

Austria – Tulln 02.07.2016 Fot. gernotkunz

1. Liczebność. Nierzadki, lecz nieczęsto obserwowany LC
2. Biotop. Lasy i ich skraje, ogrody, parki, ściany drewnianych budynków
3. Wymiary. Długość ciała 3-5 mm
4. Aktywność. Maj – sierpień
5. Lokalizacja. Austria. W Polsce na całym obszarze
6. Pokarm. Nektar. Larwy są parazytoidami larw grzebaczowatych gniazdujących w drewnie – wymienia się Rhopalum coarctatum, oraz rodzaje Pemphredon i Trypoxylon
7. Podobne. U gatunków z rodzaju Omalus środkowa część mesoscutum jest słabiej punktowana, lub niemal całkiem pozbawiona widocznego punktowania. Pseudomalus violaceus łatwo odróżnić po szerszej głowie i jednolitym ubarwieniu ciała, bez wyraźnych złocistych refleksów. U Pseudomalus triangulifer i Pseudomalus auratus odwłok jest czerwony
8. Uwagi. Autor obserwacji – gernotkunz

Austria – Tulln 02.07.2016 Fot. gernotkunz

avidal