Chrysididae – Złotolitkowate
Ciało zielone z silnym metalicznym połyskiem – jednak miejscami widoczne brązowomiedziste refleksy (m.in na propodeum, metanotum i na bokach oraz wierzchołku odwłoka). U samca cały 3 tergit często bywa ciemniejszy niż u samicy – aż do zielono-czarnego. Wierzchołek 3-ego tergitu z relatywnie płytkim wcięciem po środku. Uda i golenie zielone, stopy żółto-brązowe. Mesoscutum bardzo grubo punktowane.
- Status. Nierzadki, lecz nieczęsto obserwowany. W Polsce na całym obszarze LC
- Siedlisko. Lasy i ich skraje, ogrody, parki, ściany drewnianych budynków
- Wymiary. Długość ciała 3-5 mm
- Aktywność. Maj – sierpień
- Lokalizacja. Austria
- Pokarm. Nektar. Larwy są kleptopasożytami gniazdowymi i parazytoidami larw grzebaczowatych gniazdujących w drewnie – wymienia się Rhopalum coarctatum, oraz rodzaje Pemphredon i Trypoxylon
- Podobne. U gatunków z rodzaju Omalus środkowa część mesoscutum jest słabiej punktowana lub niemal całkiem pozbawiona widocznego punktowania. Pseudomalus violaceus łatwo odróżnić po szerszej głowie i jednolitym ubarwieniu ciała, bez wyraźnych złocistych refleksów. U Pseudomalus triangulifer i Pseudomalus auratus odwłok jest czerwony
- Uwagi. Autor obserwacji – gernotkunz