Crabronidae – Grzebaczowate
Ciało czarne. Żuwaczki żółte. Guzy barkowe białożółte. Uda czarne; golenie i stopy wyraźnie jaśniejsze, żółto-, lub czerwono-brązowe. Skrzydła przezroczyste; w przednim skrzydle dwie komórki kubitalne, z których Cu1 jest znacznie większa od Cu2.
- Liczebność. Pospolity i liczny, lecz zwykle niezauważany
- Biotop. Piaskownie i wydmy śródleśne, polne i leśne drogi, piaszczyste polany, murawy, doliny rzeczne
- Wymiary. Długość ciała samic 5-6 mm, samców 3-5 mm
- Aktywność. Czerwiec – wrzesień; kilka pokoleń w sezonie
- Lokalizacja. Łódzkie. Występuje w całym kraju
- Pokarm. Nektar, spadź. Dla larw samice łowią mszyce, zwłaszcza uskrzydlone ( ale też nimfy mszyc ); w jednej komorze lęgowej gromadzą do 30 mszyc. Samica transportuje ofiary w locie
- Podobne. U wyżwinka mszycojada Diodontus tristis i wyżwinka piłorogiego Diodontus luperus guzy barkowe i żuwaczki są czarne. Inne gatunki z rodzaju w Polsce nie występują
- Uwagi. Wśród pasożytów larw wymienia się Chrysis leachii i Myrmosa atra
- Uwagi 2. Identyfikacja Darecki
- Więcej o gatunku

Przednie skrzydło – czerwona strzałka wskazuję wielką komórkę kubitalną Cu1, niebieska strzałka wskazuje kilkukrotnie mniejszą komórkę Cu2