Formicidae – Mrówkowate
Znana też pod nazwą mrówka czarniawka. Ciało obficie owłosione, dwubarwne – tył głowy, scutum i odwłok oraz częściowo nogi i czułki są czarne, a reszta ciała ceglastobrązowa.
Fotografia studyjna Kamil Stajniak Widoczne owłosienie spodu głowy – cecha diagnostyczna gatunku
- Liczebność. Nierzadka. Gatunek chroniony
- Biotop. Skraje lasów, polany, łąki, murawy, pastwiska; preferuje tereny suche. Kopiec gniazdowy zwykle płaski, maskowany pierścieniem z wysokich traw i roślin zielnych
- Wymiary. Królowa 9.5-11.5 mm. Robotnice 4.5-9.5 mm, w zależności od przynależności kastowej (kasta zbieraczek skupia mniejsze osobniki od kasty pozostającej w gnieździe). Samce 9-11 mm
- Aktywność. Od wiosny do jesieni. Rójka od końca maja do lipca
- Lokalizacja. Wyżyna Sandomierska
- Pokarm. Spadź i inny pokarm płynny (np. soki roślinne) oraz bezkręgowce
- Podobne. Liczne inne gatunki z rodzaju, bardzo trudne do rozróżnienia na fotografiach terenowych – pomocne w identyfikacji bywają habitat i wygląd gniazda
- Uwagi. Gatunek wykazuje zachowania pasożytnicze – królowa przejmuje gniazdo Formica fusca i Formica cunicularia po czym wykorzystuje robotnice do wychowywania własnego potomstwa. Robotnice śledzą poszukujące pokarmu mrówki z gatunku Formica rufibarbis, a następnie odbierają im transportowane zapasy
- Uwagi 2. Nie posiada żądła, broni się opryskując napastnika jadem złożonym głównie z kwasu mrówkowego
- Uwagi 3. Autorem fotografii jest Kamil Stajniak