Ichneumonidae – Gąsienicznikowate
Głowa czarna. Tułów czarny. Scutellum białe. Odwłok dwubarwny – stylik i początkowe tergity czerwone, tylna część odwłoka czarna (ostatnie 4 tergity); na ostatnim tergicie biała plama wierzchołkowa. Pokładełko krótkie, lecz dostrzegalne. Uda, golenie i stopy czerwone. Trzony czułków wielobarwne – białe człony środkowe rozdzielają człony czerwone od członów czarnych; trzonek czułków czarny. Skrzydłą przezroczyste; zwierciadełko 5-kątne.
- Liczebność. Trudna do oszacowania – rzadko obserwowany
- Biotop. Lasy, ogrody, łąki, polany, zarośla
- Wymiary. Długość ciała 8.5-13 mm
- Aktywność. Kwiecień – wrzesień/październik. Zimują samice
- Lokalizacja. Francja
- Pokarm. Nektar. Larwy są parazytoidami gąsienic rozmaitych motyli – głównie z rodzin Noctuidae, Erebidae i Sesiidae
- Podobne. Liczne inne gąsieniczniki. Pozostałe dwa gatunki z rodzaju (Chasmias lugens, Chasmias paludator) różnią się dość wyraźnie ciemniejszym ubarwieniem ciała (czarny odwłok i czarne golenie)
- Uwagi. Autorka obserwacji – Marie Lou Legrand