Ichneumonidae – Gąsienicznikowate
Głowa czarna – u samca wewnętrzne krawędzie oczu jasno obwiedzione. Tułów czarny. Scutellum samicy całkowicie czarne, samca czarne z jasną plamką apikalną. Odwłok czerwony z czarnym stylikiem. Uda w znacznej mierze czarne, lecz przynajmniej kolana zawsze czerwone. Tylne stopy samicy czarne, samca świetliście białe – istotna cecha diagnostyczna gatunku. Skrzydła przeźroczyste; zwierciadełko pięciokątne.
- Liczebność. Trudna do oszacowania
- Biotop. Lasy, ogrody, polany, łąki, zarośla
- Wymiary. Długość ciała 8-11 mm
- Aktywność. Maj – wrzesień/październik
- Lokalizacja. Francja
- Pokarm. Nektar. Larwy są parazytoidami i idiobiontami wewnętrznymi poczwarek motyli (zwłaszcza Noctuidae i Geometridae) – wymienia się Bupalus piniaria i Panolis flammea. Porażane bywają również larwy i poczwarki rośliniarek
- Podobne. Samca stosunkowo nietrudno zidentyfikować po ubarwieniu tylnych stóp. Samica podobna do bardzo wielu innych gąsieniczników
- Uwagi. Autorka obserwacji – Marie Lou Legrand