Pompilidae – Nastecznikowate
Samica: tułów czarny z białymi plamami na przedpleczu. Wszystkie tergity odwłoka czarne (w zależności od kąta padania promieni słonecznych początkowe tergity przybierają szarawą barwę). Nogi zwykle czerwone, czasem mniej lub bardziej zaczernione – tylko wyjątkowo całkowicie czarne. Samiec: tułów czarny, bez białych plam na pronotum. Odwłok czarny , lecz sam jego wierzchołek (tergit 7) biały. U obu płci jasne, białe plamki przy wewnętrznych krawędziach oczu, a na skrzydłach ciemna, poprzeczna smuga.
- Liczebność. Pospolity
- Biotop. Otwarte, nasłonecznione tereny; spotykany nie tylko na ziemi, ale także na płotach, ścianach, murkach, pniach drzew…. Chętnie tereny ruderalne, arbooreta, ogrody botaniczne, wydmy śródleśne
- Wymiary. Samica 4-8 mm. Samiec 3-6 mm
- Aktywność. Druga połowa maja – początek września; pojedyncze osobniki można zaobserwować już w marcu i aż do października. Szczyt pojawu przypada na czerwiec, lipiec i początek sierpnia
- Lokalizacja. Łódzkie. Występuje w całym kraju
- Pokarm. Nektar. Larwy żerują na sparaliżowanych pająkach z rodzajów Salticus, Evarcha, Sitticus, Heliophanus, Xysticus – w każdej norce znajduje się tylko jedna larwa, dla której samica przynosi tylko jednego pająka. Pasożytem jest Ceropales maculata – samica tego gatunku składa jajo na pająku transportowanym do norki przez upieńkowca, a larwa po wykluciu zabija larwę gospodarza i żeruje na pająku
- Podobne. W Polsce występują jeszcze 3 inne gatunki z tego rodzaju:
- stosunkowo pospolity Agenioideus sericeus (samicę łatwo rozpoznać po braku plam na wewnętrznej stronie oczu, a samca po braku białych plam przy nasadzie tylnych goleni)
- bardzo rzadki (CL kat. VU) , wykazywany z południa kraju Agenioideus usurarius, u którego u obu płci przynajmniej 2 tergit jest czerwony
- Agenioideus ciliatus (CL kat. EX) prawdopodobnie w Polsce już wyginął (przy wewnętrznych krawędziach oczu znajdują się czerwone plamki)