Lasiocampidae – Barczatkowate
Znana także pod nazwą barczatka dębolistna. Skrzydła rdzawobrązowe z fioletowym połyskiem, o faliście, zębowato powcinanych krawędziach. W pozie spoczynkowej tylne skrzydła wysunięte daleko na boki spod dachówkowato złożonych skrzydeł przednich, dzięki czemu motyl doskonale imituje zeschnięty liść i jest bardzo trudny do wypatrzenia. Gąsienica płaska, szara lub brązowa z niebieskimi, lub czarnymi przepaskami poprzecznymi na segmentach 2 i 3, oraz ułożonymi w pary czerwonymi brodawkami grzbietowymi, nie zawsze wyraźnie wykształconymi.
- Liczebność. Niegdyś częsta i liczna, obecnie wyraźnie rzadsza – mimo to wciąż zalicza się do gatunków pospolitych
- Biotop. Zdziczałe sady i ogrody, parki, skraje lasów, zakrzewione murawy kserotermiczne, żywopłoty
- Wymiary. Długość ciała 27-43 mm. Rs samicy 60-90 mm. Rs samca 42-60 mm. Gąsienica dorasta do 80 mm
- Okres lotu. Czerwiec – początek sierpnia. Gąsienice wypoczwarczają się w sierpniu, po czym zimują i są aktywne aż do początku maja
- Lokalizacja. Włochy, Polska – lubelskie, mazowieckie, małopolskie, łódzkie – PK Międzyrzecza Warty i Widawki
- Pokarm. Imagines nie pobierają pokarmu. Gąsienice żerują na tarninach i innych śliwach, leszczynach, głogach, wierzbach, kruszynach, jarząbach; rzadziej na innych drzewach i krzewach liściastych, w tym owocowych. Żerują zwykle nocą. W ciągu dnia przywierają ściśle do spodniej strony gałęzi, przez co trudno je zauważyć
- Podobne. Rzadsza Gastropacha populifolia (skrzydła jaśniejsze, żółtobrązowe) oraz Phyllodesma ilicifolia i Phyllodesma tremulifolia (tylne skrzydła bez rozjaśnienai przy przednim brzegu). Gąsienica G.populifolia różni się m.in. czarnymi przepaskami na segmentach 2 i 3
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Paolo Mazzei Jacek Nowak Marek R.Swadzba Paweł Głowacki Ricosz
- G.quercifolia w bazie BioMap
- G.quercifolia na Lepiforum