Acrididae – Szarańczowate
Ubarwienie ciała na ogół stosunkowo jednolite, szaro-brązowe; wierzchołek odwłoka samca czerwonawy bywa sporadycznie. Boczne żebra przedplecza załamane. Otwór tympanalny o nerkowatym kształcie – ważna cecha diagnostyczna grupy gatunkowej.
Puszcza Augustowska 05.07.2014 Fot. Jarosław Potapowicz
Warszawa 25.07.2019 Fot. Paweł Głowacki
Warszawa 18.08.2019 Fot. Paweł Głowacki
- Status. Pospolity, miejscami liczny. Występuje w całym kraju
- Siedlisko. Suche, nasłonecznione tereny otwarte – w tym łąki, murawy, wrzosowiska
- Wymiary. Samica 16-22 mm. Samiec 12.5-17 mm
- Aktywność. Lipiec – październik
- Lokalizacja. Mazowieckie, podlaskie
- Pokarm. Roślinożerny (trawy)
- Podobne. Chorthippus biguttulus i Chorthippus brunneus, czyli pozostałe dwa gatunki z grupy gatunkowej są zwykle barwniejsze (m.in. wierzchołki odwłoków samców zwykle znacznie częściej są czerwone) – jednak kluczowe cechy diagnostyczne to proporcje długości i szerokości skrzydeł, łącznie z polem kostalnym; są one trudne do zdiagnozowania w terenie. U Chorthippus vagans otwory tympanalne są owalne. Gatunki z grupy gatunkowej Chorthippus dorsatus różnią się prostymi, lub lekko łukowatymi bocznymi żebrami przedplecza
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Paweł Głowacki Jarosław Potapowicz
- Rozmieszczenie