Micropselapha filiformis

Scatophagidae – Cuchnicowate
Oczy czerwono-brązowe, u obu płci rozdzielone szerokim czołem. Twarz i warga górna (labrum) są białe. Palpi (głaszczki) bez sztywno odstającej szczecinki – cechy diagnostycznej rodzajów Cordilura i Phrosia. Szczyt głowy czarny. Czułki czarne. Pomarańczowe wici czułków długie, odstające do góry. Tułów czarny (także na pleurytach). Scutum lśniące – drobne włoskowate szczecinki przed szwem tułowiowym rzadkie i nieliczne. Scutellum czarne. Odwłok czarny, walcowaty – u samicy tergit szósty całkowicie zesklerytyzowany (w praktyce piąty – u muchówek pierwszy tergit jest niewidoczny). Uda i golenie żółto-brązowe, stopy wyraźnie ciemniejsze. Skrzydła lekko przyciemnione, przy nasadach zażółcone.

Francja – Cassel 08.04.2016 Fot. Marie Lou Legrand

  1. Status. Rzadko obserwowana. Poza Polską znana głównie z Półwyspu Skandynawskiego oraz z Francji. W Polsce odnaleziona m.in w Ojcowskim PN
  2. Siedlisko. Lasy, parki, zarośla, ogrody, łąki, polany, murawy
  3. Wymiary. Długość ciała przeciętnie 5-6 mm
  4. Aktywność. Aktywna od wczesnej wiosny do wczesnej jesieni
  5. Lokalizacja. Francja
  6. Pokarm. Imagines drapieżne. Larwy przypuszczalnie koprofagiczne
  7. Podobne. Przede wszystkim Phrosia albilabris, która różni się długiej szczecinki na głaszczkach. Pozostałe europejskie gatunki z rodzaju można odróżnić po liczniejszych szczecinkach przed szwem tułowiowym i słabiej zesklerytyzowanym 6-tym tergicie. W mniejszym stopniu wiele innych gatunków z rodziny – i tak okrutnice z rodzaju Cordilura różnią się detalami ubarwienia ciała
  8. Uwagi. Autorka obserwacji – Marie Lou Legrand

avidal

Leave a Reply