Tachinidae – Rączycowate
Malutka rączyca z podrodziny Phasiinae. Oczy samicy rozdzielone szerokim, a samca bardzo wąskim czołem; czolo samca co najwyżej tak szerokie, jak trzeci człon czułków. Ubarwienie ciała czarne – jedynie uda u niektórych osobników są pomarańczowe. Szczeciny apikalne na scutellum relatywnie grube i długie – tak samo długie, jak szczeciny nasadowe. Skrzydła przyciemnione z rozjaśnionymi wierzchołkami; komórka R5 zamknięta, z dobrze zaznaczoną, choć relatywnie krótką petiolą (żyłka łączącą komórkę R5 z wierzchołkiem skrzydła).
- Status. Rzadko obserwowana; według moich obserwacji, a właściwie ich braku, uznaję ja za nieliczną
- Siedlisko. Łąki, zarośla, skraje lasów, polany, murawy, tereny ruderalne
- Wymiary. Długość ciała 2.5-4 mm
- Aktywność. Maj – październik/listopad
- Lokalizacja. Śląskie
- Pokarm. Larwy są parazytoidami pluskwiaków z nadrodziny Lygaeoidea – wymienia się zwłaszcza Beosus maritimus, ale lista potencjalnych żywicieli jest bardzo długa
- Podobne. W Polsce występuje jeszcze jeden gatunek z rodzaju – Catharosia flavicornis, która różni się szerszym czołem u samca (tak szerokie jak średnica oka), krótszymi szczecinami apikalnymi na scutellum (równe połowie długości szczecin nasadowych), jaśniejszymi czułkami (żółto-brązowe) i słabiej rozjaśnionymi wierzchołkami skrzydeł. Bardziej podobna, lecz wyraźnie mniejsza Catharosia albisquama dorasta maksymalnie do 2,5 mm i w Polsce nie występuje (różni się m.in. wyraźnie dłuższą petiolą). Nieco podobna z racji ubarwienia skrzydeł jest również Melanophora roralis
- Uwagi. Autor obserwacji – Slavko
- Uwagi 2. Identyfikacja rodzaju John Carr