Tachinidae – Rączycowate
Odwłok cylindryczny. Odwłok bez szczecin dyskalnych. Tergity 2 i 3 czerwone, sporadycznie z czarną podłużną pręgą po środku. Tergit 2 bez szczecin na spodniej stronie. Tergity 4 i 5 czarne. Basicosta żółtobrązowa. Na tylnych goleniach brak szczecinek pv (posteroventral bristles). Wewnętrzna strona tylnych ud i goleni u samców z wyraźnymi, gęstymi, długimi włoskami. Jak u wszystkich walcownic komórka R5 zamknięta, z petiolą (różnej długości żyłka łącząca wierzchołek skrzydła z komórką R5)
- Status. Niezbyt pospolita
- Siedlisko. Łąki, polany, skraje lasów, murawy kserotermiczne, ugory, przydroża, przytorza
- Wymiary. Długość ciała 8-13 mm
- Aktywność. Maj – wrzesień
- Lokalizacja. Lubelskie
- Pokarm. Nektar, pyłek. Larwy są parazytoidami Dolycoris baccarum, Holcostethus sphacelatusi Piezodorus lituratus – przypuszczalnie także innych pluskwiaków
- Podobne. Samce łatwe do identyfikacji dzięki silnie owłosionym tylnym nogom. Samice bardzo trudno odróżnić od innych gatunków na podstawie fotografii terenowych. I tak – u Cylindromyia auriceps, Cylindromyia pusilla, Cylindromyia interrupta i Cylindromyia intermedia na tylnych goleniach pojawiają się szczeciny pv (1, lub 2). U Cylindromyia auriceps i Cylindromyia interrupta na tergitach obecne są długie szczecinki dyskalne. Cylindromyia brassicaria różni się m.in. czarnymi bazykostami. Na spodniej stronie 2 segmentu odwłoka u Cylindromyia xylotina i Cylindromyia brevicornis znajdują się 2-4 szczeciny
- Uwagi. Autor obserwacji – avidal