Tachinidae – Rączycowate
Ciemno ubarwiona z jaśniejszymi przepaskami na odwłoku. Scutellum i boki odwłoka wpadające w czerwień. Twarz lekko wydłużona, policzki białe. Skrzydła przeźroczyste, komórka R5 wąsko otwarta. Żyłka poprzeczna przyciemniona.
Trześniówek 11.04.2012 ♀ Fot. Ryszard Orzechowski
Las wiączyński 07.05.2013 ♂
- Liczebność. Pospolita
- Biotop. Lasy i ich okolice
- Wymiary. Długość ciała 10-14 mm
- Aktywność. Marzec – maj
- Lokalizacja. Łódzkie, lubuskie, Bieszczady. Występuje w całym kraju
- Pokarm. Głównie spadź uzupełniana nektarem i sokami wyciekającymi ze zranionych drzew. Larwy żerują wewnątrz ciał gąsienic sówek Noctuidae, szczególnie często w Panolis flammea. Samice składają do tysiąca jaj, które dojrzewają wewnątrz jej ciała. Dlatego larwy wykluwają się natychmiastowo i mogą żyć do 10 dni, zanim znajdą żywiciela
- Podobne. Pozostałe trzy rodzime gatunki z rodzaju. Ernestia rudis charakteryzuje się żółto-pomarańczowymi, a nie białymi nasadami skrzydeł. Panzeria vagans pozbawiona jest kolorowych plam na bokach odwłoka. Można ją też pomylić z rączycami z innych rodzajów, takich jak Blepharipa czy Bothria
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Andrzej Kucharski Ryszard Orzechowski avidal
Uherce Mineralne 22.04.2023 ♂ Fot. Andrzej Kucharski
Łódzki Ogród Botaniczny 07.04.2016 In copula
Łódź – Majerowskie Pole 07.04.2014 ♂
Las wiączyński 21.04.2013 ♂
Uherce Mineralne 22.04.2023 ♂ Fot. Andrzej Kucharski
Konewka 25.04.2015 ♂
Konewka 25.04.2015 ♂
Łódzki Ogród Botaniczny 07.04.2016 In copula