Tachinidae – Rączycowate
Mocno oszczecona rączyca z podrodziny Tachininae. Oczy nagie, u obu płci rozdzielone czołem – u samicy 0.94 – 1.28 średnicy oka, u samca 0.68 – 1.08 średnicy oka. Scutum czarne. Odwłok żółty z czarną podłużną smugą środkową. Przednie stopy żółte, sporadycznie brązowe.
Łódź – Las Łagiewnicki 28.07.2011
Wiączyń 11.08.2010
Wiączyń 11.08.2010
Justynów 09.06.2011
- Status. Pospolita i bardzo liczna w całym kraju
- Siedlisko. Lasy, łąki, polany, parki, przydroża, ogrody., murawy kserotermiczne i psammofilne, tereny ruderalne…
- Wymiary. Długość ciała 10-16 mm
- Aktywność. Kwiecień – wrzesień; zwykle dwa pokolenia w sezonie
- Lokalizacja. Łódzkie, dolnośląskie
- Pokarm. Nektar. Nie gustuje w spadzi. Larwy żerują wewnątrz organizmów żywicieli, do których zalicza się gąsienice i poczwarki z rodzin Noctuidae i Erebidae (larwy znajdowane w gąsienicach m.in. Panolis flammea, Orthosia cruda i Cosmia trapezina). Samice składają jaja, z których bardzo szybko wykluwają się larwy. Oczekują one na żywiciela, reagując na drgania wywołane przez ruch. Każdego żywiciela zasiedla tylko jedna larwa
- Podobne. Tachina magnicornis – cechami różnicującymi są m.in. szersze czoło (u samicy maksymalnie 1.55 średnicy oka, u samca maks. 1/39 średnicy oka) i ciemniejsze przednie stopy (brązowe do czarnych). Rączyce z rodzaju Peleteria wyróżniają się dodatkową parą szczecinek na policzku, tuż poniżej oka
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Kamil Górawski avidal
Bogatynia 09.05.2023 Fot. Kamil Górawski
Wiączyń 11.08.2010
Łask 06.08.2010
Łask 06.08.2010
Łódź – Widzew 01.08.2011 Na kwiatach wrotyczu