Tachinidae – Rączycowate
Silnie oszczecona rączyca z podrodziny Tachininae. Oczy nagie, u obu płci rozdzielone szerokim czołem. Na policzku, przy dolnej krawędzi oka, para czarnych szczecinek (niekiedy tylko jedna szczecinka). Tergity 2 i 3 pomarańczowe z czarnym pasem centralnym; u niektórych osobników widoczne jasne opylenie przy przednich krawędziach tergitów. Na spodzie odwłoka brak czarnej smugi centralnej. Czułki całkowicie czarne.
- Status. Pospolita i lokalnie bardzo liczna
- Siedlisko. Głównie otwarte, ciepłe tereny – chętnie murawy kserotermiczne i psammofilne, oraz wydmy śródleśne. Znacznie chętniej od podobnych gatunków z rodzaju Tachina siada bezpośrednio na ziemi
- Wymiary. Długość ciała 10-16 mm
- Aktywność. Maj – wrzesień; 2 pokolenia w sezonie
- Lokalizacja. Dania, Polska – Ponidzie, lubuskie, małopolskie
- Pokarm. Nektar. Larwy są parazytoidami gąsienic motyli z rodzajów Agrotis i Euxoa, a zapewne także i innych sówkowatych Noctuidae
- Podobne. Przede wszystkim rzadsza, zasiedlająca głównie tereny górskie Peleteria prompta, u której tergity nigdy nie są jasno opylone, a na spodzie odwłoka niemal zawsze występuje czarna smuga centralna. U pozostałych krajowych gatunków z rodzaju (Peleteria popelii, Peleteria ferina, Peleteria iavana i Peleteria ruficornis) drugi człon czułków jest pomarańczowy. Bardzo podobne Tachina fera i Tachina magnicornis można odróżnić po braku szczecin na policzku
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Erland Refling Nielsen Jasiek Zieliński Marek Nowacki avidal

Polana Polichno 27.05.2020 Widoczna para szczecin przy dolnej krawędzi oka – istotna cecha diagnostyczna rodzaju