Tachinidae – Rączycowate
Poprzednio pod nazwą Peleteria varia. Oczy nagie, u obu płci rozdzielone szerokim czołem. Głaszczki (palpi) silnie zredukowane, bardzo krótkie, zwykle niedostrzegalne na fotografiach terenowych. Tułów szaro opylony z czarnymi pasami na scutum. Scutellum przynajmniej częściowo czerwono-brązowe lub żółto-brązowe. Tergity czerwone z czarnym pasem centralnym oraz z łatami srebrzystego opylenia. Czułki dwubarwne – czerwone z czarnymi wierzchołkami.
Francja – Oxelaëre 28.06.2014 Fot. Marie Lou Legrand
Francja – Oxelaëre 28.06.2014 Fot. Marie Lou Legrand
Francja – Oxelaëre 28.06.2014 Fot. Marie Lou Legrand
- Liczebność. Zdecydowanie rzadka. W Polsce odnaleziona w 2012 roku przez Cezarego Bystrowskiego w Narwiańskim Parku Narodowym
- Biotop. Otwarte, ciepłe tereny – w tym murawy kserotermiczne i psammofilne, wygrzane kwietne łąki, wrzosowiska, oraz wydmy śródleśne
- Wymiary. Długość ciała 10-16 mm
- Aktywność. Czerwiec – wrzesień
- Lokalizacja. Francja
- Pokarm. Nektar. Larwy są parazytoidami gąsienic motyli – konkretne gatunki żywicielskie pozostają nieznane
- Podobne. U pozostałych gatunków z rodzaju głaszczki są znacznie dłuższe, normalnie wykształcone – poza Peleteria ruficornis, którą łatwo odróżnić po braku czerwonych plam na bokach tułowia. Niektóre gatunki łatwo odróżnić po całkowicie czarnych czułkach (Peleteria prompta, Peleteria rubescens). Przy braku opatrzenia łatwo pomylić ją z niektórymi rączycami z rodzaju Tachina
- Uwagi. Autorka obserwacji – Marie Lou Legrand