Chrysididae – Złotolitkowate
Ciało smukłe, wydłużone. Obie płci niemal tak samo ubarwione. Głowa i przedplecze niebieskie lub niebieskozielone, często ze złotymi refleksami. Odwłok czerwony lub złocistoczerwony, niekiedy z fioletowym połyskiem. Ostatni tergit bez wyraźnych ząbków, o sfalowanej tylnej krawędzi, u samic niebieskiej, u samców czerwonej. Żyłka radialna w skrzydle przednim dochodzi do krawędzi skrzydła, tworząc tym samym zamkniętą komórkę radialną – cecha diagnostyczna rodzaju Chrysis; żyłka radialna w części nasadowej prosta, nie wygięta łukowato przy pterostigmie.

Łódź – Widzew 29.06.2014

Łódź – Widzew 29.06.2014

Łódź – Widzew 29.06.2014

1. Status. Lokalnie nierzadka. Zapewne występuje w całym kraju, choć nie jest wykazana z wszystkich krain. Samice widywane około 3-krotnie częściej, niż samce LC
2. Siedlisko. Skraje lasów, ogrody, sady, przydroża, przytorza. Często obserwowana na powalonych drzewach, na drewnianych budynkach i ścianach
3. Wymiary. Długość ciała samicy 4-7 mm. Samiec 4-6.5 mm
4. Aktywność. Od początku maja do początku sierpnia; apogeum pojawu od połowy czerwca do pierwszej dekady lipca
5. Lokalizacja. Łódzkie, mazowieckie
6. Pokarm. Nektar i spadź. Odwiedza głównie kwiaty roślin z rodziny złożonych, oraz baldachy i wilczomlecze. Larwy są parazytoidami żądłówek gniazdujących w drewnie, w tym Trypoxylon clavicerum, Microdynerus nugdunensis, Microdynerus parvulus i Microdynerus exilis
7. Podobne. Dzięki braku wyraźnych ząbków na T3 łatwa do odróżnienia od innych gatunków z rodzaju, choć brak wyraźnych ząbków charakteryzuje również Chrysis bicolor, Chrysis illigeri, Chrysis calimorpha, Chrysis succincta, Chrysis germari i Chrysis leachii. Inne złotolitkowate różnią się m.in. użyłkowaniem, czy masywniejszą sylwetką
8. Uwagi. Identyfikacja Jacek Wendzonka
9. Uwagi 2. Autorzy obserwacji – Marek W.Kozłowski avidal
10. Więcej o gatunku

Warszawa – Wilanów 30.06.2019 Chrysis cf.gracillima ♂ Fot. Marek W.Kozłowski

avidal