Crabronidae – Grzebaczowate
Czarne, wyraźnie punktowane ciało. Wierzch tułowia w znacznej mierze czarny. Scutellum czarne. Zatarczka żółta lub czarna. Odwłok z nie przerywanymi, przewężonymi po środku, żółtymi przepaskami poprzecznymi. Samicę od samca najłatwiej odróżnić po innej kolorystyce twarzy; u samca czoło nad nadustkiem jest żółte, u samicy czarne. Czułki bliżej nasady ciemnoczerwone. Skrzydła silnie przyciemnione. Samce z długimi włoskami na całym ciele, włącznie z nadustkiem.

Łódzki Ogród Botaniczny 08.06.2016 ♀ Tułów pozbawiony jest żółtych akcentów poza małymi plamkami przy przedniej krawędzi przedplecza
- Status. Pospolity i zwykle liczny. Występuje w całym kraju
- Siedlisko. Otwarte tereny piaszczyste, najlepiej w sąsiedztwie drzew lub innej roślinności
- Wymiary. Długość ciała samicy 9-13 mm, samca 8-11 mm
- Aktywność. Maj – sierpień
- Lokalizacja. Łódzkie
- Pokarm. Pyłek i nektar. Larwom samice przynoszą ryjkowce, głównie z rodzajów Phyllobius i Polydrusus
- Podobne. Inne osmyki, zwłaszcza Cerceris arenaria i Cerceris quinquefasciata. Samica Cerceris arenaria ma zwykle pięć przepasek na odwłoku i sporą żółtą plamkę z tyłu oka. Samica Cerceris quinquefasciata ma szersze żółte przepaski na odwłoku, które są często przerwane pośrodku. Samce tych gatunków nie mają tak długiego owłosienia ciała.
- Uwagi. Autor obserwacji – avidal